Θάνος Παππάς: Σχεδιαστής Ευρωπαϊκών προδιαγραφών!

ΝΙΚΗΤΗΣ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΗΣ FIAT Ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟΣ

ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Νικητής του Πανευρωπαϊκού διαγωνισμού «Σχεδίαση, Μέλλον, Προσβασιμότητα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA) σε συνεργασία με τη Fiat αναδείχθηκε ο καλαματιανός Θάνος Παππάς!

Μαζί με τον Γερμανό Sebastian Grenzhäuser και τον Ιταλό Antonio Paglia, ο 24χρονος απόφοιτος του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου κέρδισε τον εν λόγω διαγωνισμό χάρη στο όχημα «Aiuto».

Οι νικητές ταξίδεψαν στο Τορίνο στις 19 Φεβρουαρίου, όπου φιλοξενήθηκαν από τον αρχισχεδιαστή της σχεδιαστικής ομάδας της FIAT και κορυφαίο σχεδιαστή της χρονιάς για το 2009, Roberto Giolito και παρέμειναν στην Ιταλική πόλη για 3 μέρες. Κατά την διαμονή τους γνώρισαν μεταξύ άλλων το σχεδιαστικό κέντρο της FIAT και γνώρισαν τους σχεδιαστές της Ιταλικής ομάδας αλλά και το Μουσείο Αυτοκινήτου του Τορίνο.

Περισσότερα για αυτήν την εμπειρία ανέφερε ο ίδιος ο μηχανικός σχεδιαστής Θάνος Παππάς, ο οποίος μίλησε σε αποκλειστική συνέντευξη του στην «Φ»:

● Πως ήταν η εμπειρία σου στο Τορίνο;

«Πραγματικά ήταν το ωραιότερο έπαθλο που θα μπορούσα να φανταστώ. Η φιλοξενία περιλάμβανε υπέροχο ξενοδοχείο, οδηγό και πλούσια γεύματα. Είχα επίσης την ευκαιρία να περιπλανηθώ περπατώντας στο κέντρο της όμορφης πόλης και να γνωρίσω λίγο από την ιστορία της. Το πρώτο βράδυ συνάντησα και δύο σημαντικούς Έλληνες σχεδιαστές αυτοκινήτου που δουλεύουν εκεί, τον Αλέξανδρο Λιόκη και τον Γιώργο Κούκο, οι οποίοι μου μίλησαν για την καθημερινότητα τους στο Τορίνο και για το πόσο απαιτητική αλλά παράλληλα και ενδιαφέρουσα είναι η δουλειά τους.

Η δεύτερη μέρα ήταν και η πιο γεμάτη, με τη συνάντηση στο σχεδιαστικό κέντρο της Fiat και την ξενάγηση στο Μουσείο Αυτοκινήτου του Τορίνο. Η συνάντηση με τον Roberto Giolito και την ομάδα του ήταν μια εκπληκτική εμπειρία και σημαντικό μάθημα για εμένα. Ήταν ένα από τα όνειρα μου να επισκεφθώ το Fiat Centro Stile, πόσο μάλλον να ξεναγηθώ σε αυτό από τον αρχισχεδιαστή! Μου άρεσε πολύ η οργάνωση του τεράστιου χώρου εργασίας και το κλίμα ανάμεσα στα μέλη της ομάδας. Ελπίζω να έχω την ευκαιρία να ξαναβρεθώ εκεί στο μέλλον».

● Τι αποκόμισες από όλο αυτό το γεγονός;

«Το πιο σημαντικό μάθημα που πήρα από αυτό το ταξίδι ήταν ο επαγγελματισμός, η ευγένεια, η ταπεινότητα, η φιλικότητα και ο σεβασμός με τον οποίο με αντιμετώπισαν όλοι εκεί, ειδικά ο φτασμένος αρχισχεδιαστής Roberto Giolito. Ήταν άνθρωποι χωρίς κόμπλεξ που σου φέρονται σαν ίσος προς ίσο, δε χρειάζεται άλλωστε να αποδείξουν σε κανένα τίποτα αφού το έργο τους μιλάει από μόνο του. Φαινόταν πόσο πάθος είχαν για το αντικείμενο κάθε φορά που αναφερόμασταν σε κάποιο project του παρελθόντος. Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε το ότι είναι πολύ σημαντικό να κάνεις αυτό που αγαπάς και ποτέ να μη θεωρείς τον εαυτό σου σημαντικό ή ανώτερο εξ’ αιτίας κάποιας επαγγελματικής επιτυχίας. Οι πιο σπουδαίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει μέχρι στιγμής είναι και οι πιο απλοί και φιλικοί απέναντι μου».

 ● Τι σε ώθησε να λάβεις μέρος στον διαγωνισμό;

«Η αλήθεια είναι ότι με το που είδα το θέμα «Σχεδιάστε το Μέλλον της Προσβασιμότητας» ήξερα ότι μπορώ να παρουσιάσω την πρόταση μου βασισμένη στη δουλειά που έχω κάνει στο παρελθόν πάνω στα οχήματα για άτομα με ειδικές ανάγκες, έχοντας όμως την ελευθερία να σχεδιάσω κάτι πιο φουτουριστικό, απελευθερωμένος από περιορισμούς κόστους ή τεχνολογιών. Λόγω του αντισυμβατικού θέματος, περίμενα ότι η συμμετοχή θα ήταν σχετικά μικρή και από την αρχή είχα ελπίδες ότι θα μπορούσα να διεκδικήσω την πρωτιά. Τελικά μετά από πολύ καιρό και κάποια απρόοπτα – παραλίγο να χάσω τη θέση μου στους νικητές αφού το email που μου ανακοινώθηκε η νίκη και ζητούσαν πλήρη στοιχεία είχε καταλήξει στα spam – κατάφερα να διακριθώ και να ζήσω αυτή την αξέχαστη εμπειρία. Πιστεύω ότι πολύ σημαντικό ρόλο στη διάκριση μου, έπαιξε η διεπιστημονικότητα των σπουδών μου στο Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων, αφού το πενταετές πρόγραμμα σπουδών μας προσφέρει ευρεία γνώση και έχει μια ολιστική αντιμετώπιση των σχεδιαστικών προβλημάτων – πράγμα που λείπει από τις εξειδικευμένες και πιο τεχνικές σπουδές του εξωτερικού».

● Ποιο το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις μέσω του αυτοκινήτου Aiuto;

«Ο στόχος του οχήματος είναι η εξίσωση των ανθρώπων με διαφόρων ειδών αναπηρίες (κινητικές δυσκολίες, παραπληγία, τετραπληγία, προβλήματα όρασης, ακοής κ.α.) με τους υπόλοιπους στο κομμάτι της οδήγησης και της αυτονομίας. Με ενδιαφέρει προσωπικά να σχεδιάζω αντικείμενα που να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων, ειδικά αυτών που το έχουν περισσότερο ανάγκη. Εκτός από τους αναπήρους, το όχημα θα μπορούσε να φανεί πολύ χρήσιμο για τους ηλικιωμένους, μια αυξανόμενη πληθυσμιακή ομάδα, αφού τα μειωμένα αντανακλαστικά τους αλλά και οι φθίνουσες αισθήσεις τους μπορεί να αποβούν επικίνδυνες και να προκαλέσουν ατυχήματα. Δεν ήθελα να αφαιρέσω πλήρως τη δυνατότητα της οδήγησης από τους χρήστες, για αυτό το λόγο πρότεινα τη χρήση ενός ημι-αυτόνομου συστήματος, το οποίο υποβοηθά τον οδηγό στις αποφάσεις του και τον προστατεύει από πιθανά λάθη, διορθώνοντας τις επιλογές του όταν χρειαστεί. Έτσι άνθρωποι που δεν μπορούσαν να οδηγήσουν στο παρελθόν, μπορούν να κινηθούν ελεύθερα στην πόλη μαζί με την οικογένεια και τους φίλους τους, νιώθοντας ασφάλεια και σιγουριά για τον εαυτό τους».

● Θεωρείς πως υπάρχει πρόβλημα με την διευκόλυνση των ΑμεΑ σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας;

«Δυστυχώς ο κόσμος μας είναι σχεδιασμένος για αρτιμελείς ανθρώπους που διαθέτουν όλες τις αισθήσεις τους. Πολύ λίγα είναι τα παραδείγματα πόλεων ή αντικειμένων που είναι φιλικά προς τους χρήστες ανεξαρτήτως ηλικίας ή σωματικής κατάστασης. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αυξανόμενη τάση για σχεδιασμό αντικειμένων που διευκολύνουν τη χρήση τους από άτομα με ειδικές ανάγκες και αυτό είναι πολύ θετικό. Πιστεύω ότι σε όλο αυτό έχει συμβάλλει το γεγονός ότι έχει αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής και έχουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους με αναπηρίες, άρα και μεγαλύτερη ανάγκη για εξυπηρέτηση τους. Δυστυχώς ζούμε σε ένα κράτος που έχει σχεδόν μηδενική μέριμνα για τους ανθρώπους με αναπηρία και τους ηλικιωμένους αλλά προσπαθώ να συμβάλλω όσο μπορώ ώστε να αλλάξει αυτό στο μέλλον».

● Θεωρείς πως είναι άμεσα υλοποιήσιμη η δημιουργία του αυτοκίνητου;

«Η συμμετοχή μου στο διαγωνισμό, ήταν απλά μια πολύ αρχική περιγραφή ενός οχήματος που θα μπορούσε ίσως να κατασκευαστεί μελλοντικά, χρειάζεται όμως πολύ δουλειά σε όλους τους τομείς έτσι ώστε να φτάσει σε στάδιο υλοποίησης. Ο σχεδιασμός ενός οχήματος είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει πολλές ειδικότητες και απαιτεί πολύ μελέτη και χρόνο. Ο στόχος του διαγωνισμού εξ αρχής δεν ήταν η παρουσίαση απόλυτα ρεαλιστικών προτάσεων κοντά στην παραγωγή, αλλά φρέσκων και καινοτόμων ιδεών που θα συμβάλλουν στο να γίνει η μετακίνηση πιο προσβάσιμη και φιλική προς το χρήστη.

Παρόλα αυτά θα ήθελα να πω ότι με το συνεργάτη μου στην ομάδα Exarsis, Κωνσταντίνο Μαλανδρίνο, προσπαθούμε να υλοποιήσουμε τα σχέδια μας για παραγωγή οχημάτων ειδικού τύπου – όπως ένα όχημα για οδήγηση από ανθρώπους με αναπηρικό αμαξίδιο που έχουμε σχεδιάσει από το 2012 για την εταιρεία KorresEngineering (ProjectD3)».

● Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι από εδώ και στο εξής πάνω στον μηχανοκίνητο τομέα;

«Όπως ανέφερα και πριν, είμαι μέλος της ομάδας Exarsis και από το 2010 αναλαμβάνουμε project σχεδιασμού οχημάτων. Είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με πιθανούς πελάτες και παραγωγούς οχημάτων στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό και ελπίζουμε να συμβάλλουμε μελλοντικά στην ανάπτυξη του κλάδου της παραγωγής οχημάτων στη χώρα μας. Φαίνεται πως, παρά την οικονομική κρίση, υπάρχουν ορισμένες ευκαιρίες και προσπαθούμε όσο μπορούμε να τις προκαλέσουμε και να τις εκμεταλλευτούμε με δουλειά και αφοσίωση.

Αυτή την περίοδο, συμμετέχουμε στο Ελληνικό Βραβείο Επιχειρηματικότητας με την ελπίδα ότι θα διακριθούμε και θα καταφέρουμε να υλοποιήσουμε το επιχειρηματικό μας σχέδιο, που αφορά ένα καινοτόμο Σύστημα Ανάπτυξης, Παραγωγής και Διαχείρισης Κοινόχρηστων Οχημάτων Ειδικού Τύπου».

Λίγα λόγια για το «Aiuto»

Η «Φ» σας παρουσιάζει το Aiuto, όπως ακριβώς το παρουσίασε ο νεαρός μηχανικός σχεδίασης προϊόντων και συστημάτων: «Το Aiuto, είναι ένα μικρό ηλεκτροκίνητο όχημα πόλης που στόχο έχει να εξισώσει τα άτομα με αναπηρία με όλους τους υπόλοιπους στο κομμάτι της αυτονομίας και της δυνατότητας οδήγησης.

Μέσω ενός ημι-αυτόνομου συστήματος οδήγησης, το όχημα μπορεί να υποβοηθά στην οδήγηση τους ανθρώπους με αναπηρίες διαφόρων ειδών (μειωμένη όραση, ακοή, κινητικά προβλήματα κ.α.), δίνοντας τους πληροφορίες ανά πάσα στιγμή, εκμεταλλευόμενο τις "δυνατές" αισθήσεις τους. Για παράδειγμα σε έναν άνθρωπο με προβλήματα ακοής το όχημα δίνει περισσότερο οπτικά ερεθίσματα για τη θέση άλλων οχημάτων γύρω του και για την κατάσταση του οχήματος του. Επίσης, μέσω ειδικών αισθητήρων, το Aiuto μπορεί να διορθώσει πιθανές λανθασμένες επιλογές του οδηγού, αποφεύγοντας μικροατυχήματα. Εκτός από τα άτομα με αναπηρίες, μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο και σε ηλικιωμένους οδηγούς, με ασθενέστερες αισθήσεις και μειωμένα αντανακλαστικά.

Οι άνθρωποι με κινητικές δυσκολίες (παραπληγικοί, τετραπληγικοί κτλ) εισέρχονται στο όχημα από το πλάι μαζί με το αναπηρικό αμαξίδιο τους, ενώ αν θέλουν, μπορούν να χειριστούν όλες τις λειτουργίες του οχήματος μέσω φωνητικών εντολών. Το Aiuto μπορεί επίσης να φιλοξενήσει 2 ακόμα επιβάτες στα πίσω καθίσματα, δίνοντας τους τη δυνατότητα να ψυχαγωγηθούν κατά τη διάρκεια της μετακίνησης τους, μέσω ενός εξελιγμένου συστήματος infotainment. Έτσι, ο οδηγός με αναπηρία, μπορεί εκμεταλλευόμενος την πρόοδο της τεχνολογίας, να μετακινηθεί με ασφάλεια με την οικογένεια ή τους φίλους του σε αστικό περιβάλλον, απολαμβάνοντας το ευρύχωρο εσωτερικό, την άνεση και την αυξημένη αυτονομία που του προσφέρει το όχημα».

Αλέξανδρος Ντι Μπενεντέτο