Η Βιωματική Διδακτική του Εθελοντισμού

...τα βιώματα μου ως μαθητή αλλά και ως εκπαιδευτικού, στάθηκαν αφορμή για τη δημιουργία ενός οράματος.

Και το όραμα αυτό είχε τρείς άξονες:

•      ο πρώτος άξονας ήταν να μπορούσε να εμποτιστεί και στη συνέχεια να λειτουργήσει σαν παράδειγμα προς μίμηση ένα αίσθημα έμπρακτου εθελοντισμού στα σχολεία της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης

•      ένας δεύτερος άξονας ήταν να μπορέσουν να εισαχθούν στα σχολεία καινοτόμες και επικαιροποιημένες διδακτικές τεχνικές που θα δημιουργούσαν τις βέλτιστες προϋποθέσεις μάθησης

•      και τέλος να μπορούσαν να δημιουργηθούν γέφυρες σύνδεσης της τεχνικής σχολικής κοινότητας με την τοπική κοινωνία και τους επαγγελματίες της αγοράς εργασίας

και όλα τα παραπάνω χωρίς απαραίτητα αυτή τη σειρά.

Έτσι λοιπόν το 2009, ξεκίνησαν με βάση τις σκέψεις αυτές κάποιες δράσεις εντός του σχολείου μας. Οι συμμετέχοντες σε αυτές τις δράσεις ήταν εθελοντές: μαθητές, καθηγητές αλλά και άνθρωποι εκτός του στενού σχολικού περιβάλλοντος.

Τρεισήμισι χρόνια μετά, μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια ολική επίτευξη των στόχων μας:

•      το μαθησιακό περιβάλλον παρέχει όλες τις απαιτούμενες πλέον προϋποθέσεις και συνθήκες διδασκαλίας και μάθησης

•      η τοπική κοινωνία και το σχολείο έχουν δημιουργήσει άρρηκτες σχέσεις μεταξύ τους κυρίως μέσω επιμορφωτικών δράσεων αλλά και άλλων μορφών δράσεων

•      και τέλος και κυριότερο, η ιδέα του εθελοντισμού στα τόσο κρίσιμα χρόνια που διανύει η πατρίδα μας αλλά και στα ακόμα πιο κρίσιμα που θα έρθουν, εμποτίστηκε βιωματικά σε όσους ενεπλάκησαν στις δράσεις αυτές και πλέον η εθελοντική προσφορά δεν είναι αντικείμενο ούτε προς διδασκαλία αλλά ούτε προς μάθηση παρά ένα ζωντανό κομμάτι όλων μας το οποίο εκπέμπουμε και μπορούμε να μεταδίδουμε επαγωγικά'

και αυτό είναι και το μεγάλο κέρδος!

Μέσα από τις δράσεις αυτές, η σχολική μας κοινότητα μπορεί πλέον και λειτουργεί περισσότερο αλληλέγγυα, περισσότερο δημιουργικά, περισσότερο εμπνευσμένα. Τα βιώματα και οι εμπειρίες όλων μας εμπλουτίστηκαν. Πάντοτε όμως μπορούμε ακόμα καλύτερα.

Προτείνεται:

• η καθιέρωση τακτικών συνελεύσεων των τριών πλευρών του ισόπλευρου τριγώνου. Δηλαδή μαθητών, καθηγητών αλλά και γονέων - κηδεμόνων. Μέσα από μια τέτοια εύκολα εφαρμόσιμη διαδικασία, θα μπορούν όλοι να έχουν λόγο, αλλά παράλληλα τυχόν καινοτόμες ιδέες θα μπορούν να εκφραστούν, να βελτιωθούν ή και να εισαχθούν σε μια δεξαμενή σκέψεων προς μελλοντική αξιοποίηση.

Η μικρή μας ιστορία μας δίδαξε ότι με συνεργατικό πνεύμα και με διάθεση για προσφορά, μπορεί να υπάρξει ελπίδα για το μέλλον.