Ένα δίγλωσσο σόλο της Μέντης Μέγα
ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΤΟ ΔΙΓΛΩΣΣΟ σόλο “Transforming me” θα ερμηνεύσει η χορογράφος και χορεύτρια Μέντη Μέγα
απόψε στις 10 το βράδυ στο Στούντιο του Μεγάρου Χορού. Η γνωστή Ελληνίδα
χορογράφος θα μετασχηματίσει τον εαυτό της και ίσως κι εμάς μαζί,
επαναξιολογώντας τα ελληνικά στερεότυπα με τα οποία έχουμε μεγαλώσει.
Η
παράσταση αυτή που ακολουθεί την προηγούμενη επιτυχημένη δουλειά της
«Μεταπολίτευση», η οποία παρουσιάστηκε το 2012
στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση στην Αθήνα, περιέχει
σαφώς κίνηση αλλά και λόγο (και μάλιστα δίγλωσσο), γραφή και τραγούδι.
Όπως λέει και ο υπότιτλος είναι μία δίγλωσση παράσταση, καθότι δίγλωσση και η ίδια η ερμηνεύτρια (Σ.σ. η μητέρα της είναι Αγγλίδα). Η χορογράφος έχει μεγαλώσει ανάμεσα στους δύο αυτούς πολιτισμούς και στην παράσταση υπάρχει αναφορά στους δυισμούς που διέπουν τις ζωές μας, ένα «πατρόν» που συχνά εντοπίζει, άθελά της, και σε άλλες της παραστάσεις . Η Μέντη Μέγα λοιπόν μιλάει στην παράσταση και στα αγγλικά και για την μετάφραση υπάρχουν ελληνικοί υπέρτιτλοι.
Όπως λέει και ο υπότιτλος είναι μία δίγλωσση παράσταση, καθότι δίγλωσση και η ίδια η ερμηνεύτρια (Σ.σ. η μητέρα της είναι Αγγλίδα). Η χορογράφος έχει μεγαλώσει ανάμεσα στους δύο αυτούς πολιτισμούς και στην παράσταση υπάρχει αναφορά στους δυισμούς που διέπουν τις ζωές μας, ένα «πατρόν» που συχνά εντοπίζει, άθελά της, και σε άλλες της παραστάσεις . Η Μέντη Μέγα λοιπόν μιλάει στην παράσταση και στα αγγλικά και για την μετάφραση υπάρχουν ελληνικοί υπέρτιτλοι.
Η
χορογράφος παραχώρησε μία συνέντευξη στην “Φ”, μιλώντας για την παράστασή της.
“Φ”: Τί θα δούμε λοιπόν απόψε στο Στούντιο
Μέντη;
Μ.Μ. «Θα δούμε το Transforming Me, ένα δίγλωσσο σόλο. Η παράσταση έχει μία απλή μορφή, μεταχειρίζεται πολύ
λιτά μέσα, με ελάχιστα σκηνικά και είμαι μόνη μου πάνω στη σκηνή, κάτι που
είναι μία πρόκληση μεγάλη! Ο ήχος είναι πολύ σημαντικός για την παράσταση, αλλά
γενικά αυτό που θα δει ο κόσμος θα είναι πάρα πολύ απλό σε επίπεδο εικαστικό.
Όπως λέει
και ο τίτλος βασική έννοια στην παράσταση είναι εκείνη του μετασχηματισμού. Την
φόρμα αυτή του μετασχηματισμού άρχισα να δουλεύω όταν προέκυψε στην προηγούμενη
παράστασή μου «Μεταπολίτευση», όπου είδα την μεταπολίτευση σαν μία περίοδο
αργού και επώδυνου μετασχηματισμού.
Γι’ αυτήν
την παράσταση (Transforming Me) αποφάσισα να εστιάσω σε αυτή την ιδέα του μετασχηματισμού και να
προσπαθήσω να εμβαθύνω σε αυτήν και να την ανοίξω όσο γίνεται περισσότερο. Σε
αυτό το σόλο στρέφομαι πιο πολύ στην προσωπική μου εμπειρία από τη
μεταπολίτευση, αλλά πάντα αυτή η προσωπική εμπειρία αποτελεί αφορμή για να
ανοιχτώ πάλι στο συλλογικό πεδίο. Δηλαδή υπάρχει ένα διαρκές «πέρα – δώθε»
ανάμεσα στο προσωπικό και στο συλλογικό, το κοινωνικό.
Κάθε
πληροφορία δηλαδή που μπορεί να δώσω και να είναι προσωπική, με κάποιον τρόπο
αποκτά ένα δεύτερο επίπεδο το οποίο αφορά περισσότερο κόσμο και που ευελπιστώ
ότι μπορεί κανείς να ταυτιστεί και να το δει κάτω από ένα πιο ευρύ πρίσμα».
“Φ”: Θα έλεγες ότι είναι πολιτική performance;
M.M. «Υπάρχει
ένα επίπεδο καταννόησης το οποίο είναι ξεκάθαρα πολιτικό, ναι. Αλλά νομίζω ότι
η παράσταση μπορεί να αναγνωστεί σε αρκετά επίπεδα. Δηλαδή υπάρχει και μια
κοινωνική διάσταση πιο ευρεία από την πολιτική και υπάρχει και η προσωπική
διάσταση, το αυτοβιογραφικό στοιχείο, απλά προσπαθώ να μη μένω εκεί και με
αυτόν τον τρόπο να γίνεται αυτοαναφορική η παράσταση».
“Φ”: Τί άλλο θα ήθελες να πεις γι’ αυτήν
την παράσταση;
Μ.Μ. «Στην παράσταση αυτή χρησιμοποιώ μια σειρά από εκφραστικά μέσα. Στο πλαίσιο του μετασχηματισμού
δηλαδή υπάρχει και μία εναλλαγή εκφραστικών μέσων. Πολλές φορές φορές η κίνηση
μετασχηματίζεται σε λόγο, ο λόγος μετασχηματίζεται σε γραφή, η γραφή
ξαναμετασχηματίζεται σε κίνηση, η κίνηση σε τραγούδι, δηλαδή υπάρχει μια
αίσθηση επανάληψης μέσα από την οποία προκύπτει διαρκώς κάτι καινούριο. Είναι
μία επανάληψη η οποία διαρκώς αφήνει κάτι πίσω της και προσθέτει ένα καινούριο
στοιχείο. Οπότε δεν είναι ακριβής επανάληψη, είναι... μετασχηματισμός!
Σε αυτή την παράσταση απευθύνομαι πολύ άμεσα
στο κοινό κάποιες στιγμές, δηλαδή δεν υπάρχει η αίσθηση του τέταρτου τοίχου.
Μιλάω πολύ άμεσα στο κοινό οπότε θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχουν
στοιχεία lecture performance, κάτι που
υπονομεύει λίγο τη μαγεία του θεάτρου. Στην παράσταση αυτή δε θέλω να μεταφέρω
το κοινό σε έναν άλλον τόπο και χρόνο αλλά κρατάω στη στιγμή του παρόντος».
“Φ”: Θα έλεγες ότι είναι μεταμοντέρνα
παράσταση;
Μ.Μ. «Ιδέα δεν έχω!» (γέλια)
“Φ”: Πού έχει παρουσιαστεί μέχρι τώρα αυτή
η παράσταση;
Μ.Μ. «Η παράσταση πρωτοπαρουσιάστηκε στο πλαίσιο του MIR Festival τον προηγούμενο Νοέμβριο στην Αθήνα και είναι συμπαραγωγή του ευρωπαϊκού
δικτύου Open Latitudes. Πριν από δέκα
μέρες την παρουσίασα στο Φεστιβάλ performance που γίνεται στο πλαίσιο της Biennale της Θεσσαλονίκης».
Η Μέντη Μέγα με την ευγένεια που την διακρίνει
θέλησε να μιλήσει για τους συνεργάτες της πριν κλείσουμε τη συνέντευξη και είπε
τα εξής:
«Έχω συνεργαστεί
πάρα πολύ στενά με μία δραματουργό που είναι Αγγλίδα, την Kate Adams, η οποία είναι θεωρητικός του
θεάτρου και ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο του Salford. Τη μουσική έχει γράψει ο Χρύσανθος Χριστοδούλου και την
επιμελείται ζωντανά κατά τη διάρκεια της παράστασης, την επιμέλεια του σκηνικού
χώρου έχει κάνει ο Βασίλης ο Γεροδήμος και τους φωτισμούς ο Τάσος Παλαιορούτας.
Αυτά!».
Από την
“Φ” ευχαριστούμε ιδιαίτερα την Μέντη Μέγα για τον χρόνο που μας διέθεσε ανάμεσα
στις πρόβες της!
Της ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου