«Νοιώθω υπερήφανη για τις παίκτριες μου τις ευχαριστώ… με τίμησαν…»

● ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΖΕΡΙΤΗ ΑΦΙΕΡΩΣΕ ΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η ΓΩΓΩ ΣΟΥΡΗ

● ΣΤΟ ΒΡΑΧΑΤΙ ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΗΛΥΣΙΑΚΟ ΚΑΙ ΘΕΤΙΔΑ

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ στιγμές συνοδεύονται από έντονα συναισθήματα… Στον Μεσσηνιακό Γ.Σ. 1888 ζουν αυτές τις ημέρες μια περίοδο έντονων συναισθημάτων χαράς και συγκίνησης, απόρροια μιας σπουδαίας χρονιάς με πολλές θυσίες και επίπονο αγώνα, που ωστόσο έφερε την γυναικεία ομάδα βόλεϊ στα play off ανόδου, στον «προθάλαμο» δηλαδή της Α1!

Αν και επαρχιακή ομάδα με μπάτζετ αισθητά μικρότερο, πρόγραμμα δαπανηρό και έργο αρκετά πιο δύσκολο σε σύγκριση με τις αθηναϊκές ομάδες του Β΄ Ομίλου, ο Μεσσηνιακός κατόρθωσε να υποτάξει και τα φαβορί…

«Δεν έχουμε μεγάλο μπάτζετ, λίγοι άνθρωποι είναι κοντά μας και ευχαριστούμε τους χορηγούς μας που έχουν δώσει κάποια χρήματα, αλλά η ομάδα είναι μικρή… με μικρό μπάτζετ επαρχιακή. Κάθε δεύτερη εβδομάδα έκανε ταξίδι χωρίς διανυκτέρευση … κέρδιζε! Είναι τεράστιο πράγμα, για μια επαρχιακή ομάδα που ξεκίνησε να μείνει στην κατηγορία, να βγει δεύτερη!», δήλωσε στη «Φ» η Γωγώ Σουρή.

«Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα. Το λέω πάλι, πηγαίναμε για παραμονή και δεν το λέω έτσι για να περνάει η ώρα και πραγματικά η ομάδα με εξέπληξε. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Έχω ζήσει στο παρελθόν σαν παίκτρια ομάδες όπου είχαν λεφτά και να μην μπορούν να το κάνουν! Είναι πολλά πράγματα, δεν είναι μόνο να είσαι καλή ομάδα, αλλά να σε θέλουν και οι συγκυρίες. Εμείς δεν κάναμε ούτε τις τρομερές μεταγραφές, ούτε τίποτε! Πήγαμε με χαμηλούς τόνους, υπομονή, ψυχή και πολύ δουλειά. Γιατί να ξέρετε πως είτε μετά από νίκη, είτε μετά από ήττα, ήταν όλες στο γήπεδο, Κυριακές, γιορτές όλες εδώ! Λειτούργησαν σαν επαγγελματίες κι από εκεί ξεκινά. Πρώτα έχει να κάνει με το γεγονός ότι το αγαπούν, κι αν βοήθησα κι εγώ σε αυτό, τις έκανα να δουν το όνειρο, χαίρομαι!»

Μια φορά σύμπτωση, 24 ματς όχι!

Το μικρό μπάτζετ, όμως, δεν στάθηκε ικανό να εμποδίσει την ομάδα να κάνει αυτό που ήξερε καλύτερα! Επιβάλλοντας σχεδόν σε απόλυτο βαθμό το δικό του παιχνίδι, κερδίζοντας τα ματς με το «σπαθί» του ξεπερνώντας παράλληλα κάθε δυσκολία, αποδεικνύοντας πως και στις δύσκολες φάσεις μπορεί να λειτουργεί ως ομάδα, πως έχει καλά «αντανακλαστικά» και παρότι πιέστηκε σε αρκετά κομβικά παιχνίδια, δεν κόμπιασε φτάνοντας έτσι στο φινάλε να γιορτάζει ένα σπουδαίο επίτευγμα. Αυτά τα στοιχεία είναι βεβαίως που κάνουν τις ομάδες να διαφέρουν και να προοδεύουν ανάλογα: «Αυτό κάνει την καλή ομάδα να ξεχωρίζει από την πιο κακή ή την μέτρια ομάδα. Εμείς και σήμερα (σ.σ. με Ακρίτα το Σάββατο) κρατήσαμε χαρακτήρα, δείξαμε ψυχραιμία, υπομονή. Η πίστη που δείχνει η μια στην άλλη παίζει ρόλο και μπορούσαμε να γυρίζαμε τα ματς που βρεθήκαμε πίσω, αυτό έχει να κάνει με την καλή ψυχολογία, όπου πιστεύω ότι έχουμε δουλέψει πολύ.

Δεν είναι τυχαίο.. ένα ή δυο θα ήταν τυχαίο, 24 ματς δεν μπορεί να γίνεται τυχαία. Νοιώθουμε εμπιστοσύνη η μια στην άλλη, καθεμιά κάνει αυτό που πρέπει, το θέλουμε πολύ, είμαστε ομάδα!

Κάποια στιγμή, όχι στην αρχή, αποκτήσαμε ψυχολογία, σήμερα (σ.σ. Σάββατο με Ακρίτα), είχαμε λίγο άγχος γιατί θέλαμε να κερδίσουμε για να είμαστε σίγουρες, μας βγήκε λίγο στην αρχή αλλά μετά πήγαν όλα καλά.»

«Η ομάδα κράτησε χαρακτήρα, κι αυτό

με κάνει να νοιώθω ευτυχία και υπερηφάνεια»

Η δεύτερη θέση δεν είναι απλά μια βαθμολογική κατάταξη, αλλά η ευκαιρία για την ομάδα να μπει στον χάρτη των κορυφαίων ομάδων της χώρας, να πάρει μια θέση μεταξύ εκείνων που αγωνίζονται στην Α1 και να επαναφέρει σταδιακά την αίγλη του παρελθόντος όταν ο Μεσσηνιακός αγωνιζόταν με την ανδρική του ομάδα - τη δεκαετία του ’80 - στα μεγάλα σαλόνια της ελληνικής πετοσφαίρισης.

Αυτό φαίνεται πως είναι όνειρο πολλών κι όχι λίγων, αφού η πόλη διψάει για βόλεϊ πόσο μάλλον υψηλού επιπέδου, αυτό φάνηκε και από την παρουσία τους στις κερκίδες με την οποία στήριξαν την προσπάθεια της ομάδας.

Η Γωγώ Σουρή, που δεν κρατά απλά τα ηνία στα χέρια της, αλλά ως ισότιμη απέναντι στις παίκτριες και συμπαίκτριες της μπαίνει στο ταραφλέξ και μαζί τους παλεύει για το καλύτερο, έχει κατορθώσει στα λίγα χρόνια του διπλού αυτού ρόλου το πανελλήνιο να μάθει το όνομά της, να δει τη δουλειά της και να την αναγνωρίσει ως μια ικανή και δυναμική προπονητική παρουσία.

«Είναι μεγάλη στιγμή… προπονητικά κυρίως, γιατί τέτοιες στιγμές δεν θα ζήσω πολλές, μακάρι αλλά δε νομίζω!

Κάναμε πάρα πολλή μεγάλη, τεράστια, προσπάθεια! Ξεκινήσαμε, πραγματικά για να μείνουμε στην κατηγορία και η ομάδα σιγά σιγά, βήμα βήμα, χωρίς έπαρση, χωρίς να το πιστεύω και κέρδιζε και προχωρούσε… Η ομάδα κράτησε χαρακτήρα καθόλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, κι αυτό με κάνει να νοιώθω ευτυχία και υπερηφάνεια για όλες τις παίκτριες του πρωταθλήματος.

Νομίζω ότι είμαστε η μόνη ομάδα αυτή τη στιγμή - εάν δούμε όλα τα ματς -που δεν έχασε ποτέ από μια ομάδα κατώτερη, από ομάδες που δεν το περίμενε. Χάσαμε από Πανιώνιο και Πετρούπολη εκτός έδρας, και με την Κόρινθο δυο ματς που δεν παίξαμε καλά, δεν παύει να είναι όμως μια καλή ομάδα. Δεν κάναμε στραβοπάτημα, όλοι οι άλλοι (από τους πρώτους) έχασαν κι από τον τελευταίο.»

Η Γωγώ Σουρή, που μετρά χρόνια και χρόνια στο παρκέ και έχει δουλέψει σκληρά για να φτάσει στο σήμερα νοιώθει υπερήφανη για το σπουδαίο αυτό επίτευγμα που ήρθε χάρη στην προσπάθεια όλων των αθλητριών… «Νοιώθω ευτυχία σαν προπονήτρια και περήφανη για τις παίκτριές μου, τις ευχαριστώ και το ξαναλέω ότι με τίμησαν γιατί έχουν αξιοπρέπεια, έχουν ήθος και το έδειξαν μέσα στο γήπεδο καθ’ όλη τη διάρκεια και των δυο γύρων!»

Πρώτος αντίπαλος

στα play off ο Πανιώνιος

Σε αυτή την φετινή σπουδαία πορεία του Συλλόγου των «πρασίνων» που διανύει μόλις την δεύτερη χρονιά του στην Α2 Γυναικών, αυτό που μπορεί κανείς να πει με σιγουριά είναι πως σαν ομάδα είναι άξια όχι μόνο για την δεύτερη θέση αλλά και μια θέση στην Α1. Βεβαίως αυτό θα το διεκδικήσει μέσα από τα μπαράζ ανόδου τα οποία θα αρχίσουν την Παρασκευή με πρώτο αντίπαλο τον γνώριμο Πανιώνιο, τη δεύτερη  ημέρα ο Μεσσηνιακός αντιμετωπίζει τον Ηλυσιακό και την τρίτη ημέρα την Θέτιδα που τερμάτισαν πρώτη και δεύτερη αντίστοιχα στον 1^ο Υποόμιλο του Α΄ ομίλου.

Το πρόγραμμα:  

Παρασκευή 15/4/2016

ΑΣΠ Θέτις - ΑΟ Ηλυσιακός

ΓΣ Πανιώνιος - ΓΣ Μεσσηνιακός

Σάββατο 16/4/2016

ΓΣ Πανιώνιος - ΑΣΠ Θέτις

ΓΣ Μεσσηνιακός - ΑΟ Ηλυσιακός

Κυριακή 17/4/2016

ΑΟ Ηλυσιακός - ΓΣ Πανιώνιος

ΑΣΠ Θέτις - ΓΣ Μεσσηνιακός

 * Σήμερα επρόκειτο να ανακοινωθεί ο τόπος διεξαγωγής των αγώνων.

«Είναι τρεις καλές ομάδες. Όταν φτάνεις εδώ, όλα μπορούν να συμβούν!

Στόχος μας δεν είναι άνοδος, δεν πάμε όμως με κατεβασμένο κεφάλι! Πάμε κι ότι βγει.

Σίγουρα (φαντάζομαι), δεν θα πάμε με άγχος. Αυτές οι ομάδες έχουν βάλει πολλά λεφτά, έχουν κάνει μεταγραφές, αυτές θα πάνε με άγχος. Σίγουρα είμαστε outsider, αλλά δεν είμαστε αμελητέες. Όλα θα κριθούν σε μια ημέρα, όπου μπορεί να βρεθείς σε κακή ημέρα ή σε καλή!

Πιστεύω πολύ στο πρώτο ματς, στην πρώτη ημέρα.

Ανάλογα τι θα γίνει την πρώτη ημέρα, μετά πάμε με άλλο αέρα! Εκεί, θα πουν "ωχ, υπάρχει και ο Μεσσηνιακός!"»

Στην περίπτωση που το όνειρο πάρει «σάρκα και οστά» τότε ο Μεσσηνιακός θα χρειαστεί όλο τον κόσμο σύμμαχο!

«Αν το όνειρο βγει, σίγουρα θέλουμε κόσμο δίπλα μας. Θα χρειαστούμε οικονομική βοήθεια, γιατί η ομάδα δεν μπορεί μόνη της να ακολουθήσει αυτό το όνειρο, ήδη έχει ξεπεράσει τους στόχους της κατά πολύ οικονομικά. Φαντάζομαι θα έρθει ο κόσμος, γιατί στο πρωτάθλημα ερχόταν όλοι και πολύς κόσμος, τον φέραμε στο γήπεδο…»

Σε αντίθετη περίπτωση η Σουρή απαντά αβίαστα πως η πορεία του Μεσσηνιακού θα είναι το ίδιο επιτυχημένη: «Η πορεία θα είναι το ίδιο θετική. Κάναμε μια καταπληκτική χρονιά. Ψυχολογικά κερδίσαμε. Η δουλειά που κάναμε βγήκε στο γήπεδο, σε υπολογίζουν όλες οι ομάδες πλέον. Μας αντιμετωπίζουν διαφορετικά αυτό το κερδίσαμε…

Στόχος θα είναι και πάλι να μαζέψουμε ανθρώπους να μας βοηθήσουν οικονομικά, να φτάσουμε πάλι στην ίδια θέση και να χτυπήσουμε την άνοδο.»

Με το μέλλον να είναι ακόμη μακριά η ίδια δεν αποκλείει τίποτε… «Αγωνιστικά ακόμη δεν ξέρω! Είχα πει στην αρχή της χρονιάς, ότι θα σταματήσω, εξαρτάται ποιοι θα είναι οι στόχοι δεν ξέρω…!

Προπονητικά εάν υπάρχει μια πολύ καλή πρόταση το συζητάω, πιστεύω ότι θα είμαι στον Μεσσηνιακό, αλλά ποτέ δεν ξέρεις… Φτάσαμε ως εδώ και ποτέ δεν ξέρεις!»

Επιτυχία αφιερωμένη στον πατέρα της 

Λεωνίδα και στον Χρήστο Ζερίτη

Την φετινή επιτυχία η νεαρή προπονήτρια και αθλήτρια την αφιέρωσε πρωτίστως στον μεγαλύτερό της υποστηρικτή και φίλαθλο, τον πατέρα της Λεωνίδα και ακολούθως στον έφορος της ομάδας Χρήστο Ζερίτη «Την αφιερώνω στον πατέρα μου, Λεωνίδα, που ήταν πάντα δίπλα μου, με στηρίζει, με αγαπάει κι άμα κόψω το βόλεϊ θα στεναχωρεί πολύ! Του αφιερώνω για όλα αυτά τα χρόνια, τη νίκη αυτή και την πορεία της ομάδας! Ευχαριστώ όπως και όλες οι παίκτριες τον κ. Ζερίτη που είναι ο κύριος και σημαντικός χρηματοδότης όλης αυτής της προσπάθειας. Εύχομαι να ανταμείφθηκε κι αυτός με την πορεία», δεν ξέχασε βεβαίως όλους τους χορηγούς της ομάδας που και φέτος παρά τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες ήταν στο πλευρό του Μεσσηνιακού… Ανθρώπους και επιχειρήσεις που αξίζουν πολλά μπράβο, οι οποίοι εν μέσω κρίσης που έχει αφαιμάξει κυριολεκτικά την ελληνική αγορά και το εμπόριο, δε δίστασαν να βοηθήσουν οικονομικά τον αθλητισμό και δη το βόλεϊ!

Σ.Τρ.