"ΦΩΝΗ"

Kαλαμάτα: Η έλλειψη ταυτότητας της πόλης,
η αίγλη των ερειπίων και η υποψηφιότητα
για Πολιτιστική Πρωτεύουσα

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ αν η Καλαμάτα έχει ταυτότητα, ερχόταν κατά καιρούς στο προσκήνιο κι έφευγε αναπάντητο.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ την υποψηφιότητα για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης του 2021, το ερώτημα έκανε για άλλη μία φορά την εμφάνισή του ζητώντας κι αυτή τη φορά απάντηση, αλλά χωρίς υπεκφυγές.

Η ΑΠΟΨΗ μου, που κατά καιρούς έχω διατυπώσει, είναι πως η Καλαμάτα δεν έχει ταυτότητα ως πόλη, παρά τα όποια «ψιμίδια» πολιτισμικότητας διαθέτει και τα οποία είναι άξια λόγου, αλλά δεν αρκούν για να της δώσουν την αναγκαία ταυτότητα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ όμως η ταυτότητα που θεωρούμε ότι χαρακτηρίζει μία πόλη;

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ είναι οτιδήποτε σε κάνει να ξεχωρίζεις και η Καλαμάτα αυτά τα στοιχεία που θα την διαφοροποιούν αναζητά.

ΤΑ ΕΧΕΙ όμως βρει, κι αν ναι, ποια είναι;

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ βρίσκεται εδώ και καιρό στο κατώφλι μιας αλλαγής κι αν αυτή η αλλαγή είναι μικρή ή μεγάλη, θα το δείξει η ικανότητα της πόλης να αφομοιώσει γρήγορα και να προσαρμόσει στα μέτρα της τα συστατικά αυτής της αλλαγής.

ΕΙΝΑΙ τουλάχιστον αφελές να θέλουμε η Καλαμάτα να μιμηθεί οποιαδήποτε άλλη πόλη (χαρακτηριστική η ανοησία που έχει ειπωθεί ότι μπορεί να γίνει… Ριβιέρα!!!)

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ δεν μπορεί να γίνει Ριβιέρα, ούτε και υπάρχει λόγος να γίνει, που είναι το βασικότερο βέβαια.

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ οφείλει να βρει τον εαυτό της συνθέτοντας δημιουργικά τις αντιφάσεις της (βουνό – θάλασσα, βορράς – νότος) και αξιοποιώντας τα δικά της πλεονεκτήματα, τα οποία ως τώρα απλώς παπαγαλίζει.

ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ όμως όλα αυτά και να βρει τον μύθο της, χρειάζεται να απαλλαγεί από τα βαρίδια του παραμυθιάσματος που την κρατούν καθηλωμένη στον στρουθοκαμηλισμό.

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ χρειάζεται να αποκτήσει αισθητική, γιατί απλούστατα δεν έχει.

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ χρειάζεται να αξιοποιήσει τα ερείπιά της, τα οποία ακόμα υπάρχουν και δεν έχουν γίνει μπάζα!!!

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να αναδείξει δηλαδή τη διαχρονική υπόστασή τους και τη σύνδεσή τους με το σήμερα.

Η ΑΙΓΛΗ των ερειπίων δεν είναι βέβαια εύκολη υπόθεση, ούτε και χρειάζεται ευκαιριακή προσέγγιση.

Η ΑΙΓΛΗ των ερειπίων σηματοδοτεί την γοητεία του χθες στην προβολή του σήμερα.

ΓΙΑΤΙ χωρίς το χθες, το σήμερα δεν θα υπήρχε και χωρίς το σήμερα δεν θα υπάρξει το αύριο.

ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ περιέχουν την «ανάσα» της ιστορικής φόρτισης που και αυτή η πόλη διαθέτει.

ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ αν αναδειχθούν θα ακούσουμε τη «φωνή» τους να μας αφηγείται την ιστορία της πόλης.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ που σήμερα επισημαίνονται και έχουν τονιστεί και στο παρελθόν, έχουν ως αφετηρία την προοπτική της πόλης στο μέλλον που έρχεται.

Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας έδωσε μία ακόμα σημαντική αφορμή, τη σημαντικότερη ίσως, για τη μεγάλη επιτέλους συζήτηση που χρειάζεται να γίνει για την Καλαμάτα του μέλλοντος.

ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ανοιχτή χωρίς αγκυλώσεις και προαπαιτούμενα, όπου το εφικτό θα συναντά το ανέφικτο και η πραγματικότητα την φαντασία.

ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ που ο μικροκομματικός λόγος δεν θα έχει καμία θέση.

Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ του τίτλου της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας είναι η αφορμή για τη συζήτηση που ήδη ξεκίνησε και που χρειάζεται να συνεχιστεί πέρα από το αν η πόλη κερδίσει τον τίτλο.

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ άλλωστε δεν είναι να γίνει η Καλαμάτα Πολιτιστική Πρωτεύουσα, αλλά μέσω του ανοιχτού διαλόγου, να φτάσει στις λύσεις εκείνες που θα διαμορφώσουν την ταυτότητά της τα επόμενα χρόνια και θα την κάνουν πόλο έλξης.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Υποψηφιότητας έχει οριοθετήσει ήδη ένα πλαίσιο δράσεων, στο οποίο ξεκίνησαν να κινούνται οι Ομάδες Εργασίας που δημιουργήθηκαν.

ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ αυτές οι συμμετέχοντες μπορούν να καταθέσουν προτάσεις και ιδέες που θα αποτελέσουν ψηφίδες στο παζλ, όπου θα δημιουργήσει την ταυτότητα της πόλης.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ είναι οι Ομάδες Εργασίας να έχουν ενεργό ρόλο και να συνδιαλέγονται μεταξύ τους και όχι να λειτουργήσουν με τη λογική του αλάθητου, που άλλωστε δεν έχει κανένας.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ βέβαια χρειάζεται να γίνουν γρήγορα, καθώς ο χρόνος επείγει και οι εξελίξεις τρέχουν.

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ πάντως να παραδεχθούμε, πως τον τελευταίο καιρό γίνονται πολλά πράγματα στην πόλη, ετερόκλητα εκ πρώτης όψεως μεταξύ τους, αλλά πρωτίστως με τη συμμετοχή νέων ανθρώπων κι αυτό ασφαλώς είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τη συνέχεια.

Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ ως «αισιόδοξη πόλη των ιβίσκων» μπορεί να μην έχει πια ιβίσκους όπως άλλοτε, αλλά διαθέτει σε πολύ υψηλά επίπεδα τον δείκτη της αισιοδοξίας.

ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ αυτή έχουμε ανάγκη σε αυτή την δυσχερή εποχή, που η αναγκαιότητα των αλλαγών προβάλλεται ως επιτακτική προτεραιότητα.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ για το μέλλον της, η πόλη χρειάζεται τους πολίτες της, να καταθέσουν το στίγμα της προσωπικότητάς τους στη διαμόρφωση της ταυτότητάς της.

ΔΥΣΚΟΛΟ το εγχείρημα ασφαλώς, αλλά με συναρπαστικό ενδιαφέρον.

Θανάσης Παντές