Πεζοπορία στον Αγ. Αθανάσιο
Χριστιανουπόλεως και Ελληνικό Γορτυνίας
Η αναχώρησή μας, με επικεφαλής το Προεδρείο του «Παραδείσου»
Σοφία Δούση, Σταυρούλα Κουλέτση, που μοίρασαν και δώρα σε όλους μας, έγινε την
Κυριακή 17 Μαΐου 2015.
Με κατάνυξη και θρησκευτική ευλάβεια, παρακολουθήσαμε τη
θεία λειτουργία από τους πατέρες Ιερεμία, Γεώργιο και τους καλλίφωνους
ιεροψάλτες.
Βαθιά η θρησκευτική πίστη και ευλάβεια που δοκιμάσαμε.
Βιώσαμε πνευματική αγαλλίαση και ευφροσύνη, σε αυτό συνέβαλε και το
παραδεισένιο τοπίο που περιβάλλει τη Μονή, όπου είναι κρεμασμένη από το βράχο,
μετέωρη σχεδόν.
Για την ιστορία: Από τη συνένωση των ασκηταριών της περιοχής
που βρισκόταν σε ακμή από τον 12ο αιώνα περίπου, προήλθε η
κοινοβιακή Μονή που ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα ως Σταυροπηγιακή,
(υπαγόταν απ’ ευθείας στο Πατριαρχείο).
Αρχικά στη θέση των σπηλαίων-ασκηταριών, χτίστηκαν κελιά που
στηρίζονταν στο βράχο με δοκάρια, καθώς και ένας προστατευτικός τοίχος (κοινός
στα περισσότερα μοναστήρια της Γορτυνίας), για λόγους ασφαλείας. Ακολούθησαν
διάφορες προσθήκες και ανακαινίσεις, η τελευταία έγινε το 1965.
Η Μονή Προδρόμου γνώρισε μεγάλη ακμή στα χρόνια της
Τουρκοκρατίας. Υπήρξε καταφύγιο των κατοίκων των γύρω χωριών σε περιόδους
τουρκικών επιδρομών, καθώς και των αγωνιστών κατά τη διάρκεια της Επανάστασης
και μάλιστα του Κολοκοτρώνη, κέντρο ανεφοδιασμού και νοσοκομείο για τους
τραυματίες.
Η μοναστική ζωή στον Πρόδρομο από τότε χωρίς διακοπή
συνεχίζεται. Σήμερα, 15 περίπου μοναχοί, προσπαθούν να κρατήσουν στη ζωή το
ιστορικό μοναστήρι, εκτός από τη μελέτη του θείου λόγου και η προσευχή,
ασχολούνται με αγροτικές εργασίες κτηνοτροφία, την αγιογραφία και άλλες τέχνες.
Μετά τον εκκλησιασμό μας στον αύλειο χώρο και στην αίθουσα
υποδοχής των επισκεπτών οι φιλόξενοι μοναχοί, μας πρόσφεραν δίπλες, καφέδες,
γλυκά κ.λπ.
Βγήκαμε στον εξώστη και θαυμάσαμε την πανοραμική θέα στο
φαράγγι. Στο βάθος αριστερά διακρίναμε τα ερείπια της Αρχαίας Γορτυνίας και το
χωριό Ατσίχωλος, βορειοδυτικά, απέναντι στους απόκρημνους βράχους διακρίνονται
ασκηταριά-σπηλιές-κρυψώνες, το Κρυφό Σχολειό που είναι ένα σχεδόν με το βράχο,
καθώς και η νέα Μονή Φιλοσόφου. Το μεσημέρι έστρωσαν τραπεζαρία όπου μας
πρόσφεραν γεύμα και εκλεκτούς μεζέδες, κρασί κ.λπ.
Επιστρέφοντας μετά από την πεζοπορία, μας παρέλαβε ο οδηγός
Γιώργος Κοντόπουλος με το πουλμανάκι του «Μανιάτης Travel» και συνεχίζοντας την κυκλική μας
διαδρομή προς Βορειοανατολικά προσπεράσαμε το ιστορικό χωριό Στεμνίτσα και
φθάσαμε στο Ελληνικό, κεφαλοχώρι πάνω σε καταπράσινο λόφο 720 μ., με θέα τη
Μεγαλόπολη, ένα σταυροδρόμι. Προς την Αρχαία Γόρτυνα, το Λούσιο ποταμό και την
Ιερά Μονή Ιωάννου του Προδρόμου έχει λιθόστρωτους δρόμους, πέτρινα σπίτια με
κεραμοσκεπές, παραδοσιακούς ξενώνες, το μοναστήρι του Αγίου Νικοδήμου, τη σχολή
της ΔΕΗ, τυροκομική μονάδα, κ.λπ.
Φωτογραφηθήκαμε στην πλατεία του χωριού με το άγαλμα του
ήρωα Κολοκοτρώνη και καθίσαμε στο καφέ «Αϊβαλής». Εκεί ο Λεό Μανιάτης
ψηφιδογράφος, μας ανέλυσε το βίο και τη δράση του ήρωα και της οικογένειά τους.
Κατόπιν ο τενόρος Κίμων Σκαρέας με βοηθό του τον Θ. Μπασέα,
μας τραγούδησαν παραδοσιακά τραγούδια. Τα μέλη του Προεδρείου Ι. Ταβουλά, Γ.
Χατζηγιάννη και Χ. Μπουμπόπουλος ξεκίνησαν το χορό και το κέφι φούντωσε για όλους.
Η επιστροφή μας ολοκληρώθηκε με χαρούμενα τραγούδια, στη
διαδρομή της Αλίκης Σκαρέα.
Το βραδάκι φθάσαμε στην ωραιότερη πόλη του γαλαξία, την
Καλαμάτα, μόνο που για να γίνει Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης χρειάζεται
να είναι πολύ περισσότερο καθαρή.
● Γράφει: Ι. Τσερώνης
(ειδ. Γραμματέας «Παραδείσου»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου