ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ Ο ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ «ALTERA PARS» ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ

Την Μίνα Χειμώνα σε τρεις ρόλους στην

«Αόρατη Αλυσίδα» του Κάρλος Φερρέρα

ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΜΑΡΤΙΟΥ (8 Μ.Μ.) ΣΤΟ ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΕΝΑ σπίτι… μια οικογένεια… τρείς αδελφές, τρίδυμες, τελείως διαφορετικές μεταξύ τους. Η Όλγα, η Ιρίνα και η Μάσα, ενώνονται με ένα μυστικό που ποτέ δεν θέλησαν να ομολογήσουν… Καθεμιά παρουσιάζει τη δική της εκδοχή για την πραγματικότητα...

Η μεγάλη είναι  μανιώδης με τις ταινίες του Χόλιγουντ, η μεσαία είναι εξαρτημένη από τις ραδιοφωνικές σαπουνόπερες και η τρίτη, επαγγελματίας πόρνη. Στην «Αόρατη Αλυσίδα» του Κουβανού συγγραφέα Κάρλος Φερέρα η πραγματικότητα της μιας αδελφής διαψεύδει την πραγματικότητα της άλλης, συμπληρώνοντας έτσι το πάζλ της πραγματικότητας του θεατή.

Η εξιστόρηση της μίας, ανατρέπει την προηγούμενη και προλειαίνει το έδαφος για την έλευση της επόμενης. Και οι τρεις όμως συνδέονται με μια αόρατη αλυσίδα, που είναι αδύνατον να σπάσουν, όσο κι αν ισχυρίζονται πως αυτό θέλουν. Η καθεμιά τους  βιώνει διαφορετικά το σκοτεινό μυστικό της οικογένειας, που τις ενώνει σαν αόρατη αλυσίδα. Τι κρύβεται όμως πίσω από μια φαινομενικά συνηθισμένη ζωή;

Πού βρίσκεται η ουσία που διαπερνά σαν υπόγειο ρεύμα, αποκαλύπτει μια άλλη πραγματικότητα και αναδεικνύει ως πρωταρχική και ουσιώδη την εσωτερική διάσταση των πραγμάτων, άλλοτε με τραγικότητα και άλλοτε με χιούμορ;

Ο  Κουβανός συγγραφέας Κάρλος Φερρέρα ενώνει  με την «Αόρατη Αλυσίδα», όχι μόνο τις τρείς πρωταγωνίστριες του ομώνυμου έργου του, αλλά και όλες τις γυναίκες του κόσμου που ζουν μέσα σε μια οικογένεια που δεν φαίνεται να διαφέρει και τόσο πολύ από τις άλλες…

Τον τριπλό ρόλο –πρόκληση ενσαρκώνει η Μίνα Χειμώνα, μια καταξιωμένη ηθοποιός, ένας γοητευτικός άνθρωπος με κοινωνικές ευαισθησίες, που έγινε γνωστή στο ευρύτερο ελληνικό κοινό μέσα από την συμμετοχή της στην κοινωνική σειρά του Νίκου Φώσκολου «Καλημέρα Ζωή» που είχε διάρκεια 13 χρόνια, όπου υποδύθηκε την Ηλέκτρα Θεοχάρη…

Η «Αόρατη αλυσίδα» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην ελληνική θεατρική σκηνή και αποτελεί παραγωγή του θεατρικού οργανισμού Altera Pars. Ξεκίνησε το 2012 και έκτοτε χάρη στην ανταπόκριση λόγω και του θέματος που βρίσκει ανάμεσά μας πολλές συμπάσχουσες προσωπικότητες, προέκυψε η ανάγκη να παρουσιαστεί και εκτός κέντρου. Κατά καιρούς, πόλεις της περιφέρειας - κυρίως δημοτικά περιφερειακά θέατρα ή γνωστά θέατρα μεγάλων πόλεων - επιλέγονται ως σταθμοί για την παρουσίαση του έργου, που ήδη έχει λάβει μέρος σε φεστιβάλ των Ιωαννίνων, των Σερρών και πιο πρόσφατα της Ερμιονίδας.

Για πρώτη φορά η πόλη της Καλαμάτας επιλέχθηκε ως προορισμός και η Μίνα Χειμώνα θα επιδιώξει να αγγίξει τον εσωτερικό μας κόσμο, να εντοπίσει τις αόρατες αλυσίδες που μας ενώνουν με τους οικείους μας… να φυτέψει προβληματισμούς και να γεννήσει ερωτήματα…

Λίγα μόλις εικοσιτετράωρα πριν από την αυλαία της κεντρικής σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, συναντήσαμε εν μέσω πρόβας και γενικής προετοιμασίας την Μίνα Χειμώνα για έναν καφέ στον «Ακάλυπτο» όπου μίλησε για το χθες, το σήμερα και το αύριο του θεάτρου και φυσικά για την παράσταση «Η αόρατη Αλυσίδα» που θα ανεβεί στην κεντρική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕΚ το Σαββατοκύριακο 19 και 20 Μαρτίου.

«Επέλεξα να το παρουσιάσω στο κοινό της Καλαμάτας που γνωρίζω πως είναι αρκετά θεατρόφιλο. Το έχω συναντήσει ξανά με άλλα σχήματα, όπως με το Εθνικό Θέατρο ή το αμφιθέατρο με τον Σπύρο Ευαγγελάτο, επίσης έχω παίξει σε παραστάσεις στο Κάστρο Καλαμάτας κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Τον χειμώνα όμως που είναι πιο δύσκολη περίοδο, θεωρώ πως υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη και για το κοινό, γιατί δεν έρχονται συχνά θίασοι εκτός Αθηνών. Θεωρώ πως μια περιοδεία έχει μεγαλύτερη σημασία να γίνεται χειμώνα, γιατί ο κόσμος έχει μεγαλύτερη δίψα για να δει παραστάσεις.»

Ώθηση στην απόφαση της Μίνας Χειμώνα να παρουσιάσει την παράσταση αυτή στην πόλη μας έδωσε και το γεγονός πως τα τελευταία δυο χρόνια η ζωή της μοιράζεται μεταξύ Αθήνας και Καλαμάτας, λόγω οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων. Μάλιστα έχει αναλάβει το Θεατρικό Εργαστήρι στα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης όπου ήδη έχει ολοκληρωθεί ο πρώτος κύκλος μαθημάτων και σύντομα θα ξεκινήσει ο δεύτερος κύκλων μαθημάτων θεατρικής αγωγής (αυτοσχεδιασμός, προετοιμασία λόγου σε ποίηση και θεατρικά κείμενα). «Μια πρώτη προσέγγιση ώστε να καταλάβει ο κόσμος τι σημαίνει αυτό που λέμε θέατρο. Υπάρχει ανταπόκριση από νεότερα παιδιά που προφανώς και εν δυνάμει θα ήθελαν να ασχοληθούν με το επάγγελμα. Παράλληλα έχω ξεκινήσει συνεργασία με μια τοπική νεοσύστατη θεατρική ομάδα με την φιλοδοξία να παρουσιάσουμε κάτι στο μέλλον.»

Η εκκολαπτόμενη γενιά και τοεπάγγελμα του ηθοποιού…

«Καλός ή κακός (σ.σ ηθοποιός) δεν έχει σημασία στο θέατρο. Σημασία έχει εάν δουλεύεις πολύ, εάν αγαπάς αυτό που κάνεις, εάν το βλέπεις με ζέση και όχι βιοποριστικά…

Κανείς ηθοποιός δεν μπορεί να ζήσει σήμερα κάνοντας τη δουλειά του ηθοποιού. Όλοι κάνουμε κάτι παράλληλο, εναλλακτικό, έτσι τουλάχιστον έχει διαμορφωθεί το τοπίο πια!

Πάντα όμως υπάρχει η ανάγκη σε έναν καλλιτέχνη, σε έναν νεότερο εκκολαπτόμενο ηθοποιό να εκφραστεί μέσα από τη δουλειά του και να επιβιώσει κάνοντας αυτό», εξήγησε η Μίνα Χειμώνα και εν συνεχεία επισήμανε πως το «Α και Ω» κάθε εκκολαπτόμενου ηθοποιού θα πρέπει να είναι η δουλειά:

«Στις σχολές όπου διδάσκω, στα νεότερα παιδιά τους λέω πως θέλει «δουλειά, δουλειά, δουλειά». Ηθοποιός δεν είναι «φαίνεστε» είναι το «είναι». Τι υπάρχει και πως είσαι στη σκηνή, τι εφόδια έχεις γι’ αυτό, θέλει μεγάλη προετοιμασία, να έχεις γερό υπόβαθρο για να επιβιώσεις, να διαγράψεις μια όποια πορεία.

Σε οποιαδήποτε πόλη ζω, ενημερώνομαι για το θεατρικό τοπίο και υπάρχει δραστηριότητα εδώ και παιδιά που ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με το επάγγελμα. Είναι καλό που δοκιμάζονται στα πρώτα στάδια τους στο ερασιτεχνικό επίπεδο, για να αποκτήσουν επαφή με τη σκηνή…  Ζητούμενο είναι να αποκτήσουν μια σωστή επαφή με τη σκηνή, γερές εμπειρικά βάσεις, για να μπορούν μετά με τις σπουδές να το ολοκληρώσουν. Γιατί το θέατρο είναι μελέτη…

Δεν βγαίνεις από τη μια μέρα στην άλλη στη σκηνή…

Δεν μαθαίνεις τα λόγια και παίζεις… Δεν είναι μόνο τα λόγια, είναι όλο αυτό που θέλει ένας ρόλος, ένας χαρακτήρας, ένα έργο, μια εποχή ολόκληρη, ένας συγγραφέας…

Είναι ένα σύνολο. Το θέατρο είναι συνολική μορφή τέχνης που συνδυάζει πολλές παράλληλες καλλιτεχνικές εκφάνσεις.»

Η Καλαμάτα ως πόλη πολιτισμού…

Είναι γεγονός πως η πόλη μας τα τελευταία ειδικά χρόνια κάνει βήματα προόδου και δημιουργεί βάσεις και ευκαιρίες για τους καλλιτεχνικά ανήσυχους νέους και νέες. Οι θεατρικές σκηνές που έχουν συσταθεί και συνεχίζουν να αναδύονται δραστηριοποιούνται αρκετά, με αποτέλεσμα να δημιουργούν με τη σειρά τους επιλογές για το θεατρόφιλο κοινό της Καλαμάτας.

«Είναι μια πόλη που έχει δραστηριότητα και μπορεί κανείς να απευθυνθεί σε κάποιους ανθρώπους». Η Μίνα Χειμώνα δεν απέκλεισε το γεγονός μελλοντικών της δράσεων στην πόλη μας, αντιθέτως έχει ήδη σκεφθεί κι έχει προτείνει συνεργασία λέγοντας: «Θα με ενδιάφερε να κάνω κάτι με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο ή σε συνεργασία με την Ομάδα Altera pars.

Έχω κάνει και κάποιες προτάσεις, που βεβαίως θα εξαρτηθούν από τον ετήσιο πολιτιστικό σχεδιασμό και τα οικονομικά δεδομένα και φυσικά από την δραστηριότητα του ιδίου του θεάτρου.

Θα μου άρεσε, όμως, να παρουσιάσω εδώ μια χειμερινή δουλειά με διάρκεια.»

«Η Αόρατη Αλυσίδα», το έργο και το κοινωνικό μήνυμα…

Μία ηθοποιός υποδύεται και τους τρεις ρόλους, σ’ έναν αφαιρετικό χώρο, όπου ο χρόνος και ο τόπος μπερδεύονται και ταξιδεύουν από το πραγματικό στο φανταστικό και από το παρόν, στο παρελθόν και το μέλλον.

«Η παράσταση αυτή είναι μια δοκιμή για εμένα, να δώ πως θα λειτουργήσει ο κόσμος. Ξέρετε αυτά είναι στοιχήματα που βάζουμε οι ηθοποιοί… Αισιοδοξώ πως θα πάει καλά. Είναι μια δουλειά που αγαπώ…», αποκρίθηκε ο ελληνίδα ηθοποιός εξηγώντας μας εν συνεχεία πόσο δύσκολο είναι …να μοιράζεται σε τρεις ρόλους: «Είναι δύσκολο να παίζεις έναν, πόσο μάλλον τρεις… Είναι τρεις χαρακτήρες… αυτό ήταν όντως ένα στοίχημα! Η αγωνία κάθε φορά στην παράσταση είναι να επιτηδευθεί αυτό το στοίχημα, γιατί η κάθε μια από τις τρεις αδελφές που αναβιώνουν ουσιαστικά όσα έχουν ζήσει μέσα στην οικογένεια, αναφέρονται στη σχέση της μιας με την άλλη και ενώνονται με την «Αόρατη Αλυσίδα», πόσο είναι και ο τίτλος του έργου.

Η «Αόρατη Αλυσίδα» είναι αυτό που τις συνδέει κυρίως μεταξύ τους, με την οικογένεια, με όλες τις γυναίκες του κόσμου, που έχουν υποστεί μια μορφή βίας και μέσα στο σπίτι.

Νομίζω ότι ο ψυχισμός της καθεμιάς τις βοηθά. Η υποστήριξη της μιας προς την άλλη- χωρίς να το γνωρίζουν- τις βοηθά και πάνε μπροστά. Αφήνουν πίσω όλο αυτό που τις έχει πληγώσει, έχει αναταράξει τις προσωπικότητές τους, έχοντάς το ως εφόδιο για το καλύτερο.»

Μια εικόνα της σημερινής πραγματικότητας, όπου πολύ συχνά είναι πλέον τα φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας, μια σοβαρή απειλή για γυναίκες και παιδιά. Τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας ακόμη και στις δυτικές χώρες, που είναι πιο ανεπτυγμένες, παρουσιάζονται αρκετά αυξημένα κι αυτό δημιουργεί την ανάγκη εύρεσης του κατάλληλου τρόπου αντιμετώπισης και ενδεχομένως εξάλειψης τους.

«Είναι ένα θέμα πολύ ευαίσθητο, πολύ καίριο, γιατί ποτέ δεν σταμάτησε… Δεν συμβαίνει μόνο στις υποανάπτυκτες χώρες», είπε και συνέχισε: «Πιστεύω ότι μπορούμε να αναγεννηθούμε μέσα από δύσκολες καταστάσεις, να βρούμε την αληθινή ουσία των πραγμάτων στην οικογένειά μας, στην δουλειά μας να γίνουμε πιο ουσιαστικοί και δημιουργικοί… Αυτό είναι και το μήνυμα του έργου: αλυσίδα είναι αυτή η αγάπη που ενώνει αυτές τις γυναίκες στο ίδιο σπίτι… »

Η «Καλημέρα  Ζωή»
και η τηλεόραση…

Η Μίνα Χειμώνα είναι μια καταξιωμένη ηθοποιός που ξεχώρισε στο ευρύ κοινό μέσα από την συμμετοχή της στην κοινωνική σειρά του Νίκου Φώσκολου «Καλημέρα Ζωή» που είχε διάρκεια 13 χρόνια!

«Η τηλεόραση είναι ένα αρκετά σημαντικό κομμάτι στην πορεία ενός ηθοποιού. Είχα κάνει αρκετά πράγματα και πριν το «Καλημέρα Ζωή» διαφορετικής υφής. Η τηλεόραση καλώς έρχεται, για την αναγνώριση στο ευρύ κοινό και την οικονομική στήριξη, είναι όμως μια παράλληλη δράση του ηθοποιού. Ο ηθοποιός κάνει θέατρο… Οφείλουμε να γνωρίζουμε όλους τους τομείς της δουλειάς.»

Όσο για την τηλεόραση του χθες και του σήμερα, οι διαφορές είναι αρκετές, αφού πλέον όλα μοιάζουν να έχουν αποκτήσει λιγότερο υπόβαθρο και να γίνονται σε πιο fast track ρυθμούς!

«Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά… Έχουν υποβιβαστεί, στο επίπεδο, να έλεγα;… Όχι ότι πάντα παίζαμε σε καλές σειρές. Είχαν όμως πάντα ένα σενάριο, τις υποστηρίζαμε (σ.σ. τους ρόλους). Οι παραγωγές ας πούμε ήταν διαφορετικές για τηλεόραση και κινηματογράφο. Ενώ στο θέατρο μπορείς να κάνει πιο ομαδικά και συγκεντρωτικά πράγματα, στην τηλεόραση ο καθένας έχει το ρόλο του. Τώρα ας πούμε έχουν γίνει εκπτώσεις αρκετές! Ίσως γι’ αυτό τα πράγματα γίνονται πιο γρήγορα, δεν ωριμάζουν. Σεναριακά βλέπω κι εγώ κάποιες ελλείψεις και λόγω της ταχύτητας…

Επίσης δεν υποστηρίζονται τόσο πολύ οι ελληνικές παραγωγές από τα κανάλια, κι αυτό γιατί περάσαμε ένα διάστημα που αγοράζαμε ξένες παραγωγές γιατί ήταν πιο οικονομικές, έτσι συρρικνώθηκε η δουλειά του ηθοποιού, των σκηνοθετών, των τεχνικών, άλλαξε η νοοτροπία. Όμως οι ηθοποιοί πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους και να την υποστηρίξουν αυτό που κάνουν μέχρι τελικής πτώσεως…».

Όσο για τις προτιμήσεις του ελληνικού κοινού, πάντα πρώτη έρχεται η κωμωδία! «Όλα είναι θέμα επιλογής. Κάτω από συνθήκες δύσκολες και πίεση το κοινό θεωρώ πως θα επιλέξει κωμωδία! Η διέξοδος είναι κάτι που δεν θα μας προβληματίσει τόσο πολύ. Το κοινό που αγαπάει το θέατρο, δεν έχει αλλάξει. Εάν εκτιμήσει μια παράταση την ποιότητά της, το επίπεδο και λοιπά θα την παρακολουθήσει είτε είναι κωμωδία είναι δραματικό έργο. Η ανάγκη είναι που τους ωθεί περισσότερο να δουν κάτι πιο ανάλαφρο.

Στόχος για μένα και την ομάδα δεν είναι το κοινό να ψυχαγωγείται μόνο αλλά να προβληματίζεται κιόλας. Φεύγοντας από τον θεατρικό χώρο να ανοίξουν ορίζοντες, να φωτιστούν άλλες ιδέες /συναισθήματα, να δει τα πράγματα από την άλλη πλευρά και ενδεχομένως να καλυτερεύσουν λίγο τα πράγματα στη ζωή του. Το θέατρο είχε από αρχαιοτάτων χρόνων εκπαιδευτικό χαρακτήρα, είναι ένας τρόπος διαφυγής και αντίστασης.»

Δράμα ή κωμωδία;

Αν και συνήθως προτείνεται για δραματικούς ρόλους, η Μίνα Χειμώνα ωστόσο αρέσκεται στην κωμωδία, έχει ενσαρκώσει κωμικούς ρόλους και προτιμά ιδιαίτερα το θέατρο παραλόγου… 
«Δράμα ή κωμωδία; Και τα δυο! Στο θέατρο όμως παίζει ρόλο η εξωτερική εμφάνιση. Έτσι μέχρι τώρα οι περισσότεροι ρόλοι που έχω κάνει ήταν δραματικού περιεχομένου, όμως η ανάγκη μου πάντα ήταν να κάνω κάτι πιο εξωτερικευμένο γιατί η κωμωδία είναι πιο άμεση. Όμως είναι το ίδιο δύσκολο είτε κωμωδία, είτε δράμα! Πρέπει να μεταφέρεις τα συναισθήματα έτσι ώστε να προκαλέσεις είτε το γέλιο, είτε τη συγκίνηση…»

Ίσες ή άνισες οι ευκαιρίες,πότε έρχεται …η ημερομηνία λήξεως;

Τον τελευταίο καιρό στο παγκόσμιο σανίδι και γυαλί αναδεικνύεται το θέμα ίσων ή άνισων ευκαιριών μεταξύ των δυο φύλων. 
Στην Ελλάδα αν και ως φαινόμενο δεν παρατηρείται αφού μιλώντας με ποσοστά οι γυναίκες ηθοποιοί έχουν την μερίδα του λέοντος, γεγονός που εκ των πραγμάτων μειώνει τις επιλογές τους, υπάρχει ωστόσο ο εξής προβληματισμός: πότε έρχεται …η ημερομηνία λήξεως;

Επ’ αυτών η Μίνα Χειμώνα μας απήντησε τα εξής: «Από τις δραματικές σχολές, σε ποσοστό, πάντοτε τελείωναν περισσότερες γυναίκες. Υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία για τους άνδρες οπότε έχουν να διαλέξουν, τα πράγματα είναι πιο συγκεκριμένα γι’ αυτούς. Θεωρώ ότι οι άνδρες έχουν μεγαλύτερες ευκαιρίες…

Ηλικιακά δεν νομίζω ότι υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα, από τη στιγμή που υπάρχει γκάμα ρόλων. Μπορείς να κάνεις από τη νεότερη έως τη μεγαλύτερη. Στο θέατρο σου δίνεται αυτή η ευκαιρία, γιατί όλοι οι ρόλοι δεν είναι η νεαρή κοπέλα, αλλά και η μεγαλύτερη. Στην τηλεόραση υπάρχει ένα θέμα, όπου εάν λίγο ξεπεράσεις κάποια ηλικία θεωρούν ότι έχεις ημερομηνία λήξεως!

Κι αναρωτιέται κανείς εάν σταματήσει να κάνει τηλεόραση παύει να υπάρχει ως ηθοποιός; Βάζω μεγάλο ερωτηματικό γιατί με έχει απασχολήσει. Όταν επέλεξα να μην κάνω για κάποιο διάστημα τηλεόραση, γιατί είχα κουραστεί, όπως και το κοινό που θέλει αλλαγή (Γιατί στην τηλεόραση καλώς η κακώς η εικόνα μετράει και θέλει αλλαγή). Και μετά;

Είχα κάποιες προτάσεις που για διάφορους λόγους δεν έκανα, από ένα σημείο και μετά όμως υπήρχε κι ένας προβληματισμός… τι συμβαίνει, δεν υπάρχω; Δεν ζω; Δεν είμαι;

Εμένα, δεν μου κόστισε με την καλλιτεχνική έννοια, γιατί στην τηλεόραση υπήρξα και υπάρχω και μετά δημιουργήθηκε η ομάδα Altera Pars και έτσι δεν μου έλειψε ιδιαίτερα γιατί η δραστηριότητά μου εστιάστηκε σε αυτό.

Θα ήθελα να επανέλθω, δεν το έχω αποκλείσει. Αρκεί να είναι κάτι που θα με ιντριγκάρει, θα αποτελέσει πρόκληση…»

Πρόσφατα η Μίνα Χειμώνα συμμετείχε σε μια κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους «Η Γάτα» σε σκηνοθεσία της Αναστασία Αναγνωστοπούλου και τη συμβολή του Κωνσταντίνου Φάμη καθώς και μια μεγάλου μήκους ταινία με γυρίσματα στην Κωνσταντινούπολη για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Οι ελληνικές παραγωγές στο εξωτερικό

και η κρατική –ιδιωτική υποστήριξη

Όσο για την απήχηση των ελληνικών παραγωγών στο εξωτερικό τα δείγματα είναι θετικά: «Στον κινηματογράφο έχουμε μια εξέλιξη και αναγνωσιμότητα. Έχουμε βγει έξω με βραβείο, κάτι που γινόταν και παλιότερα με τον παλιό καλό κινηματογράφο.

Σε σχέση με το σύγχρονο υπάρχουν σκηνοθέτες που και λόγω επιρροών έχουν καταφέρει να σταθούν σε ένα επίπεδο ευρωπαϊκών ή διεθνών προδιαγραφών. Χωλαίνουμε πάντα στο θέμα της παραγωγής, υποστήριξης και μέριμνας καθώς έχουν «κοπεί» /μειωθεί επιχορηγήσεις, βοηθήματα από πλευρά του κράτους, του υπουργείου Πολιτισμού. Κάποιοι ιδιώτες μπορούν να στηρίξουν δουλειές, όπως το κάνουν και σε θεατρικές παραγωγές.

Εδώ για παράδειγμα έχω μια στήριξη από τα S/M αφών Μουργή, από την Agrovim, με στήριξαν κάποιοι άνθρωποι στους οποίους απευθύνθηκα και ενδεχομένως είναι φιλότεχνοι, για το πρακτικό κομμάτι της δουλειάς, και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα.»

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

«Η Αόρατη Αλυσίδα» του Κάρλος Φερρέρα με πρωταγωνίστρια την Μίνα Χειμώνα φιλοξενείται αυτό το σαββατοκύριακο 19 και 20 Μαρτίου (ώρα έναρξης 20.00) στην κεντρική σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας.

Κείμενο: Κάρλος Φερρέρα

Μετάφραση (από τα ισπανικά): Μαρία Χατζηεμμανουήλ και Δημήτρης Ψαρράς

Σκηνοθεσία: Δήμητρα Αράπογλου

Σχεδιασμός φωτισμών: Altera pars ομάδα

Σκηνογράφος: Έλενα Χριστούλη

Ενδυματολόγος: Δέσποινα Χειμώνα

Μουσική / Σχεδιασμός  Ήχων: Μάριος  Αριστόπουλος

Επιμέλεια  κίνησης: Ελβίρα  Μπαρτζώκα

Τους ρόλους Όλγα / Ιρίνα /Μάσα ερμηνεύει η: Μίνα Χειμώνα

Εισιτήρια: 12€ Κανονικά και 10€  Μειωμένα / Ομαδικά

Πληροφορίες/Κρατήσεις: 27210 82616 (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας)

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Κάρλος Φερρέρα γεννήθηκε στην Κούβα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Instituto Superior Politécnico José Antonio Echevarría (ISPJAE) της Αβάνας. Γράφει κριτική για τον κινηματογράφο στην ιστοσελίδα YA.COM και αρθρογραφεί σε ισπανικά περιοδικά και εφημερίδες. Τα τελευταία χρόνια ζει στη Βαρκελώνη και ασχολείται με τη σκηνοθεσία τηλεοπτικών προγραμμάτων όπως "Ο μεγάλος αδελφός", "Ο μεγάλος αδελφός-εκδοχή VIP", " Το σπίτι της ζωής σου", "Αυτή η κουζίνα είναι μια κόλαση", "Οι τέσσερις στους τέσσερις", "Οι επιζήσαντες: Περιπέτεια στην Καραϊβική" και  "Σούπερ Μοντέλο 2006".

"Η αόρατη αλυσίδα" είναι το πρώτο θεατρικό του έργο, το οποίο παρουσιάστηκε στη Βαρκελώνη και στην Αργεντινή το 2009 και 2010-2011 αντίστοιχα, ενώ συνεχίζει ακόμα την πορεία του… 

Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο «Altera Pars» το 2012 κι έκτοτε έχει περιοδεύσει σε αρκετές πόλεις και νησιά της περιφέρειας, κι έχει φιλοξενηθεί σε φεστιβάλ (Ιωαννίνων, Σερρών, Ερμιονίδας) και σε Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα.

Σίσσυ Τριάντου