«ΒΟΜΒΑ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ ΤΟΥ ΜΙΚΤΟΥ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Αμφισβήτηση της εγκυρότητας των συμβολαίων της ιδιοκτησίας Παππά στη… λωρίδα της Ελαίας!

● ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ 2009-2011 ΕΓΙΝΕ Η ΚΑΤΑΤΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ

● ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΘΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ Η ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΑΣ ΤΖΑΝΕΤΟΥ

● ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΠΠΑ ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΡΙΣΘΕΝΤΕΣ ΟΡΟΥΣ 

Με τις διαπιστώσεις των επιθεωρητών του Μικτού Κλιμακίου Ελέγχου για τα συμβόλαια μεταβίβασης-κατάτμησης και δημιουργίας των γηπέδων της ιδιοκτησίας Παππά, στη… λωρίδα της Ελαίας, συνεχίζουμε σήμερα τη δημοσιοποίηση της έκθεσης-καταπέλτη.

Οι Επιθεωρητές εμμέσως αμφισβητούν την εγκυρότητα των συμβολαίων και κρίνουν σκόπιμο να διερευνηθούν τόσο εκείνα του 2009 και 2011, όσο και εκείνων του 1990.

Παράλληλα διαπιστώνουν ότι οι δρόμοι που κατασκεύασε παρανόμως η εταιρεία Παππά δεν πληρούν τους καθορισθέντες όρους.

Οι διαπιστώσεις αυτές επιβεβαιώνουν πλήρως, δημοσιεύματα της «ΦΩΝΗΣ» που αμφισβητούσε εδώ και χρόνια τα όρια ιδιοκτησίας Κανελλάκη στη… λωρίδα της Ελαίας και κατ’ επέκταση της μεταβίβασης τμήματός της στην εταιρεία Παππά, ο οποίος ονειρεύεται… παλάτια με υπόγεια και πισίνες στην άμμο!

Εκείνο που θέλουμε για μια ακόμη φορά να επισημάνουμε είναι η αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το μέγα αυτό ζήτημα ορισμένοι αιρετοί, οι οποίοι χωρίς να γνωρίζουν το μέγεθος του ζητήματος, έχουν επιδοθεί – προφανώς με το αζημίωτο – σ’ ένα αγώνα παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης στην περιοχή.

Στόχος τόσο της εταιρείας Παππά, όσο και των ποικιλώνυμων συνεργατών της στην περιοχή να δημιουργήσουν σύγχυση και πανικό με στόχο να διχάσουν την τοπική κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό παίζουν καθημερινά την ίδια «κασέτα», της δήθεν ερημοποίησης της περιοχής και προβάλουν την… ανάπτυξη  που θα φέρει η κατασκευή γκέτο στην προστατευόμενη περιοχή Natura της Ελαίας, με τσιμεντοποίηση ακόμη και στην αμμώδη παραλιακή έκταση.

Ετσι με συμπεριφορά «χωροφύλακα» η εταιρεία αλωνίζει στην περιοχή τη μία οργώνοντας και την άλλη… σπέρνοντας στην άμμο, όπου ενώ γνωρίζουν ότι δεν φυτρώνει τίποτε, συνεχίζουν κατά καιρούς, με στόχο την εξαφάνιση των αμμοθινών.

Αυτές οι εξώφθαλμες ανοχές και ένοχες σιωπές των αιρετών, δημιουργούν την αίσθηση στους πολίτες ότι η Δημοτική Αρχή ουσιαστικά είναι «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».

Παρά το ξεκαθάρισμα της θέσης του, ο δήμαρχος Τριφυλίας Κώστας Κόλλιας δεν έχει πείσει, αφού δεν μπορεί να επιβάλλει ενιαία στάση στα πολεοδομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα σε στελέχη της πλειοψηφίας που έχουν βγει στο… κλαρί υπέρ των συμφερόντων και σχεδίων Παππά στην περιοχή. Ελπίζουμε ο νέος δήμαρχος να σκύψει με σοβαρότητα στην υπόθεση και να αναλάβει ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την ελκυστική, αλλά και ευαίσθητη αυτή περιοχή.

ΘΑΝ. ΤΣΑΜΟΥΛΗΣ

Διαπιστώσεις από τα Συμβόλαια 

μεταβίβασης/κατάτμησης και δημιουργίας των γηπέδων

 Όπως αναφέρθηκε και στην παράγραφο 4 ανωτέρω, κατά την περίοδο 2009-2011 η ιδιοκτήτρια της έκτασης εταιρεία «Νέος Κότινος Ακίνητα ΑΕ» κατέτμησε τα γήπεδά της σε μικρότερα έκτασης 4 ως 10 στρεμμάτων με τα Συμβόλαια αγοραπωλησίας 1822/5-3-2009 και 2230/17-1-2011 της Συμβολαιογράφου του Δήμου Αυλώνος Μεσσηνίας Κανέλλας Τζανέτου, και στη συνέχεια υπέβαλλε αιτήσεις αδειών οικοδομής επί των γηπέδων αυτών, από κοινού με τους συνιδιοκτήτες.

Στα δύο ανωτέρω Συμβόλαια αγοραπωλησίας αναφέρονται οι παλαιότεροι τίτλοι ιδιοκτησίας της έκτασης, οι οποίοι εδραιώνονται στο υπ. αριθμ 39550/1953 παραχωρητήριο του Υπουργείου Οικονομικών προς τον Γ. Κανελλάκη, σε συνδυασμό με:

● το από 4-3-1966 Πρακτικό με το οποίο καθορίσθηκαν οι θέσεις των διόδων κυριότητας του δημοσίου, και το οποίο έχει προσαρτηθεί σε επικυρωμένο αντίγραφο και στα δύο ανωτέρω Συμβόλαια, με το συνημμένο σε αυτό διάγραμμα

●  τις δικαστικές αποφάσεις μεταξύ 1973 και 1985 με τις οποίες τελεσιδίκησε η ιδιοκτησιακή διεκδίκηση μεταξύ Γ. Κανελλάκη και δημοσίου, και

● την υπ. αριθμ. 1/1990 απόφαση Ειρηνοδικείου Κυπαρισσίας που «προσδιορίζει επακριβώς τη θέση των ορίων της συνολικής εκτάσεως που παραχωρήθηκε στον Γιώργιο Κανελλάκη με το παραπάνω παραχωρητήριον» (φύλλο 9° & 14° του υπ. αριθ. 1822/5-3-2009 Συμβολαίου, φύλλο 9-10°, 18°, 32°, 33°, 34°, 50^ο, 51° του υπ. αριθμ. 2230/17-1-2011 Συμβολαίου).

Στα δύο ανωτέρω Συμβόλαια αγοραπωλησίας αναφέρεται αμέσως μετά τα παραπάνω, το εξής:

«Μετά τον καθορισμό των ανωτέρω εδαφικών ζωνών-οδών ιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου των προοριζομένων δια την ελευθέρα προς την θάλασσα επικοινωνίαν με το παραπάνω από 4-3-1996 πρακτικό του Δασάρχου Καλαμάτας και του Οικον. Εφόρου Τριφυλίας, και το προσαρτημένο σε αυτό οικείο σχεδιάγραμμα, η κατά τα ανωτέρω παραχωρηθείσα στον Γεώργιο Κανελλάκη, συνολική έκταση, η εντός των ορίων του ανωτέρω παραχωρητηρίου, όπως αυτά επιβεβαιώθηκαν με την υπ. αριθμόν 639/1979/ Γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Ν.Σ. του Κράτους και τις ανωτέρω μνημονευόμενες δικαστικές αποφάσεις και καθορίσθησαν επακριβώς με την εκ τούτων υπ'αριθμόν 1/1990 απόφαση του Ειρηνοδικείου Κυπαρισσίας, κατατμήθηκε σε περισσότερα τμήματα που απετέλεσαν χωριστούς και ανεξάρτητους αγρούς μεταξύ τους που καθένας έχει αυτοτέλεια, ίδια όρια και ίδια οικονομική και πραγματική υπόσταση.» (φύλλο 9° & 14° του υπ. αριθ. 1822/5-3-2009 Συμβολαίου, φύλλο 10°, 18°, 32°, 33°, 34°, 50°, 51° του υπ. αριθμ. 2230/17-1-2011 Συμβολαίου).

Είναι επομένως σαφές από τα ανωτέρω Συμβόλαια αγοραπωλησίας/κατάτμησης, και επομένως δημιουργίας, των γηπέδων ότι τα γήπεδα αυτά έχουν δημιουργηθεί μετά από κατάτμηση της αρχικής έκτασης¹⁵, τα εξωτερικά όρια της οποίας καθορίσθηκαν με την απόφαση 1/1990 Ειρηνοδικείου Κυπαρισσίας (και στη συνέχεια τελεσίδικα με την απόφαση 15/1991 Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κυπαρισσίας), ενώ οι δίοδοι με τις οποίες χωρίστηκε η έκταση σε ανεξάρτητους αγρούς είναι εκείνες που καθορίσθηκαν ακριβώς με το Πρακτικό της 4ης -3-1966. Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώνεται από τα Συμβόλαια αγοραπωλησίας του 2009 και 2011, ότι τα 43 γήπεδα επί των οποίων εκκρεμούν αιτήσεις οικοδομικών αδειών στην Πολεοδομία Τριφυλίας ήδη από το 2010 και 2011, έχουν «πρόσωπο» στις διόδους όπως αυτές αποτυπώνονται ακριβώς στο διάγραμμα που συνοδεύει το Πρακτικό της 4ης-3-1966. Αντίθετα η απόφαση 1/1990 Ειρηνοδικείου Κυπαρισσίας αφορά τον καθορισμό μόνο των εξωτερικών ορίων της αρχικής έκτασης των 430 στρεμμάτων, όπως σαφώς αναφέρεται στα ανωτέρω συμβόλαια, και όπως εξάλλου διαπιστώθηκε και στην παράγραφο 11.1 σχετικά με τις δικαστικές αποφάσεις.

Εκ των ανωτέρω φαίνεται σκόπιμο να διερευνηθεί περεταίρω και η εγκυρότητα των Συμβολαίων υπ. αριθμ. 1822/5-3-2009 & 2230/17-1-2011, καθώς και εκείνων του 1990, ιδίως ως προς τα όρια των δημιουργούμενων γηπέδων όπως αυτά περιγράφονται στα Συμβόλαια και όπως αποτυπώνονται στα συνημμένα σε αυτά τοπογραφικά διαγράμματα καθώς και σε σχέση με τις καθορισμένες διόδους. Ο έλεγχος αυτός διαφεύγει των δυνατοτήτων του παρόντος κλιμακίου, αφενός λόγω αρμοδιότητας και αφετέρου λόγω του ότι τα τοπογραφικά διαγράμματα που συνοδεύουν τα ανωτέρω συμβόλαια δεν έχουν κατατεθεί στην αρμόδια Πολεοδομία Τριφυλίας και δεν ήταν διαθέσιμα.

 Διαπιστώσεις ως προς την ημερομηνία κατασκευής των δρόμων, που προκύπτουν από πράξεις και έγγραφα της Διοίκησης

Από τον έλεγχο των σχετικών εγγράφων της Διοίκησης καθώς και των σχετικών δημοσιευμένων αποφάσεων προέκυψαν τα εξής στοιχεία ως προς την ημερομηνία κατασκευής των δρόμων και τη θέση τους ως προς τις προβλεπόμενες διόδους:

● Στην υπ'αριθμ. 3310/03-3-2005 Απόφαση της Γεν. Γραμματέως Περιφ. Πελοποννήσου «Καθορισμός ορίων αιγιαλού στην περιοχή Δ.Δ. Ελαίας, Δήμου Αυλώνα Ν. Μεσσηνίας, στην θέση από αποστάσεως εκατόν πενήντα μέτρων νοτίως εκβολής χειμάρρου "Πηγαδούλια", έως αποστάσεως εκατόν πενήντα μέτρων νοτίως γηπέδου Ελαίας» (ΦΕΚ 661 Δ'), και ειδικότερα στην από 15-7-2004 Έκθεση της Επιτροπής καθορισμού ορίων αιγιαλού και παραλίας που συνοδεύει την προαναφερόμενη απόφαση και δημοσιεύεται στο ίδιο ΦΕΚ, αναφέρεται ότι:

«...αποφασίζει ...όπως εισηγηθεί... Την μη δημιουργία ζώνης παραλίας... επειδή το εύρος του αιγιαλού κρίνεται ως επαρκές... ενώ παράλληλα υφίστανται και δίοδοι προς την θάλασσα δια του κτήματος Κανελλάκη».

Από το ανωτέρω εδάφιο δεν προκύπτουν ασφαλή συμπεράσματα για την ύπαρξη ή μη των προβλεπόμενων διόδων, αφού δεν αναφέρεται συγκεκριμένα ο αριθμός των διόδων που υφίσταντο, καθώς και εάν επρόκειτο για τις δύο διόδους πλάτους 20 μέτρων, ή για τις επτά συνολικά προβλεπόμενες διόδους πλάτους 10 μέτρων.

Σαφή συμπεράσματα προκύπτουν από τα τοπογραφικά διαγράμματα κλίμακας 1:500, υπογεγραμμένα από τον Προϊστάμενο Τοπογραφικών Εφαρμογών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας με ημερομηνίες 17-6-2002 & 30-1-2004, που συνοδεύουν την ανωτέρω έκθεση της Επιτροπής και έχουν δημοσιευθεί στο ίδιο ΦΕΚ. Στα διαγράμματα αυτά δεν εμφανίζεται καμία δίοδος στις θέσεις των προβλεπόμενων διόδων πλάτους 10 μέτρων προς τη θάλασσα μεταξύ Αηγιαννάκη και Ελαίας, πλην του δρόμου πλάτους 20 μέτρων στο ύψος του Σιδ. Σταθμού Αηγιαννάκη καθώς και μιας ακόμη διόδου που ταυτίζεται ως προς τη θέση με τον «πρώτο από νότον» κατασκευασθέντα δρόμο, δεν προβλέπεται όμως από το Πρακτικό καθορισμού διόδων της 4-3-1966, όπως ήδη αναφέρθηκε στην παράγραφο 11.1, ούτε αναφέρεται σε καμία δικαστική απόφαση.

● Στο υπ. αριθ. 2671/597 /30-8-2011 έγγραφο της Κτηματικής Υπηρεσίας Νομού Μεσσηνίας αναφέρεται ότι:

«Εν πάση περίπτωση και εφόσον τα σχετικά στοιχεία τα ανεπισήμως τεθέντα υπόψη μας από τον συνήγορο του συλλόγου «ΑΡΧΕΛΩΝ» είναι ακριβή, οι θέσεις ένθα έχουν προσφάτως διανοιχθεί οι τέσσερεις¹⁶ προς θάλασσα προσπελάσεις, συσχετιζόμενες με την θέση της προϋφιστάμενης διόδου πλάτους είκοσι μέτρων στο ύφος του Σ.Σ. Αηγιαννάκη, δεν συμπίπτουν ακριβώς με τις πιθανόν προβλεπόμενες από το σχετικό πρακτικό. Εν πάσει περιπτώσει, από την Υπηρεσία μας, καθ’ ο μέρος το θέμα άπτεται των αρμοδιοτήτων της, δεν εζητήθη σχετική πληροφόρηση ή συνδρομή προς εντοπισμό και επί του εδάφους εφαρμογή των θέσεων των τεσσάρων οδών προς θάλασσα, εκ μέρους της εταιρείας η οποία φέρεται ως κατασκευάσασα αυτές. Σημειωτέον ότι, τόσο από το διάγραμμα επί του οποίου έχουν καθορισθεί τα όρια αιγιαλού, έτους 2003, όσον και από των κατά καιρούς αυτοψιών μας στην περιοχή, δεν προκύπτει η εν τοις πράγμασι προΰπαρξη των τεσσάρων διόδων προς θάλασσα, πλην της πρώτης προς νότον, η οποία όμως στο σχετικό διάγραμμα αιγιαλού, αποδίδεται επί της αυτής θέσεως με προϋπάρχουσα, έχουσα όμως πλάτος τεσσάρων μέτρων».

● Με την 257/10598/20-4-2012 Απόφαση του Δημάρχου Τριφυλίας συστήθηκε τριμελής επιτροπή τεχνικών εμπειρογνωμόνων του Δήμου προκειμένου να γνωμοδοτήσει «για τη διαπίστωση της διανοίξεως των διόδων προς την ακτή και [αν] έχουν τεθεί σε κοινή χρήση». Η επιτροπή αυτή αφού διενήργησε αυτοψία στην περιοχή, συνέταξε πρακτικό με ημερομηνία 2-5-2012 στο οποίο αναφέρει:

«...διαπιστώσαμε τη διάνοιξη των επτά (7) διόδων προς την ακτή από την παραλιακή περιοχή Αγιαννάκη μέχρι την παραλιακή περιοχή Ελαίας και τη διάθεσή τους σε κοινή χρήση. Οι ως άνω δίοδοι δεν πληρούν επακριβώς τους όρους που καθορίσθηκαν στο πρακτικό της 4^ης  Μαρτίου 1966 από τον Δασάρχη Καλαμάτας και τον Οικονομικό Εφορο Κυπαρισσίας καθ 'ότι δεν τηρείται η απόσταση των 500μ μεταξύ τους, ούτε το πλάτος των 20μ. της διόδου ΓΔ».

● ΑΥΡΙΟ ΣΤΗ «ΦΩΝΗ»: Τι διαπίστωσαν οι επιθεωρητές του Μικτού Κλιμακίου Ελέγχου, από το πόρισμα του Οργανισμού Κτηματολογίου Χαρτογραφήσεων Ελλάδας (ΟΚΧΕ);

¹⁵ Η αρχική αυτή κατάτμηση σε 9 ανεξάρτητους αγρούς έκτασης από 26 έως 76 στρέμματα ο καθένας, έγινε το 1990, μετά την ολοκλήρωση των δικαστικών διεκδικήσεων και αμέσως μετά τον δικαστικό καθορισμό των ορίων της έκτασης (βλ. παράγραφο 4 για το ιστορικό της υπόθεσης, όπου αναφέρονται και τα σχετικά Συμβόλαια αγοραπωλησίας).

¹⁶ Σημ. Κατά την ημερομηνία σύνταξης του αναφερόμενου εγγράφου είχαν διανοιχθεί τέσσερεις δρόμοι πλάτους 10 μέτρων μεταξύ Ελαίας και Αγιανάκη (1^ος ,2^ος , 3^ος  και 4^ος  από νότον), όπως προκύπτει από τις αυτοψίες των συναρμοδίων υπηρεσιών. Ο πέμπτος από νότον δρόμος διανοίχθηκε αργότερα, και συγκεκριμένα κατά τις πρώτες ημέρες του Απριλίου του 2012.