Οι πιέσεις, η απουσία στήριξης, το κακό όνομα,
η «διάλυση» της ομάδας και ο φόβος για το αύριο!
ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΜΑ
Το «ζουμί», αν θέλετε, όμως, δεν ήταν εκεί! Ο Κώστας Κλάδης
θέλησε μέσα από αυτή τη διαδικασία να πει όσα πραγματικά συνέβαιναν καθόλη την τετράμηνη
παραμονή του στον πάγκο της «μελανόλευκης». Για όλα όσα χρειάστηκε ο ίδιος και
όσοι – λιγοστοί φίλοι - βρέθηκαν στο πλευρό του βοηθώντας ποικιλοτρόπως, για να
βρεθούν παίκτες, να φορέσουν και να παλέψουν για την φανέλα της «Καλαμάτας» και
παράλληλα να περισωθεί το καλό όνομα της ομάδας, με το τελευταίο «χαρακτηριστικό»
να πικραίνει ακόμη περισσότερο την όλη εμπειρία και να διπλασιάζει τον βαθμό
δυσκολίας της όλης προσπάθειας.
Υπερασπίστηκε τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ήταν επιλογές δικές
του από την έναρξη του πρωταθλήματος με ένα πτωχό μπάτζετ. Παίκτες που στη
συνέχεια βρέθηκαν στο στόχαστρο του αντικαταστάτη του, οι οποίοι μέσα από τις
κινήσεις του κ. Μπίλη, όπως είπε, έχασαν την θέληση και την μαχητικότητά τους φτάνοντας
σε σημείο, αρκετοί εξ αυτών, να θέλουν να αποχωρήσουν.
Μίλησε συγκεκριμένα για πρόσωπα, καταστάσεις, παιχνίδια,
παίκτες, επαφές… Μίλησε με απογοήτευση… Μίλησε όμως και για σύμπλευση και ομοψυχία.
Συστράτευση και αποφυγή λαθών του παρελθόντος, ώστε να «βγει» η σεζόν, να
αποφευχθεί το κακό: ο υποβιβασμός, που διευκρίνισε πως μια τέτοια δυσάρεστη
εξέλιξη δύσκολα ανατρέπεται…
Μίλησε για όλους και για όλα…
«Θα μιλήσω για
γεγονότα, πραγματικότητες. Πολλοί άνθρωποι, φίλαθλοι, δημοσιογράφοι, με πίεσαν
να μιλήσω. Θεώρησαν ότι άργησα να μιλήσω, εγώ έτσι έκρινα πως έπρεπε να κάνω.
Έφυγα ηθελημένα;
Ηθελημένα! Έφυγα κάτω από πίεση; Έφυγα υπό πίεση! Ήρθε όμως ένας νέος προπονητής κι έπρεπε την
ομάδα να την στηρίξω! Γιατί εάν έλεγα κάποια πράγματα, πολύ πιθανό να μου
λέγατε πως την πολεμάω… Τώρα όμως που έφτασε στο τέλμα, έπρεπε να πω κάποια
πράγματα για να προλάβω, ότι μπορεί να περισωθεί…
Η "Καλαμάτα"
νοσεί… Πρέπει να γίνουν πολλά στο μέλλον, αυτή τη στιγμή όμως προέχει η ομάδα
να μείνει στη κατηγορία και πρέπει να βοηθήσουμε όλοι»
Η δημιουργία της ομάδας…
«Πρέπει να μιλήσω για
τα λάθη που έγιναν, πως δημιουργήθηκε αυτή η ομάδα, πως έκανε τον κόσμο να πιστεύει
σε αυτή», είπε κι ευχαρίστησε τους φιλάθλους που αποτελούν το «οξυγόνο» της
ομάδας και στους οποίους οφείλονται πολλά… Αλλά πριν αναφερθεί στο σήμερα, θυμήθηκε
το χθες και την εποχή που ο ίδιος ως απλός φίλαθλος από την εποχή που πρώτη
φορά ιδρύθηκε ο σύνδεσμος φιλάθλων της «Καλαμάτας» από τον αείμνηστο Γιάννη
Κοντέα, έτρεχε από γήπεδο σε γήπεδο παρέα με την αείμνηστη Αγγέλω, την αδελφή
της Κατερίνα. τον Παναγιώτη Παναγιωτόπουλο (αδελφό του Σπύρου), τον Νιαρέα Τάκη…
Για να περάσει στο πρόσφατο παρελθόν (καλοκαίρι 2015) και στην
δημιουργία της «Μαύρης Θύελλας», στην πρώτη και τελευταία συνέντευξη που
προτίθεται να δώσει γι’ αυτό το θέμα, μιλώντας με αλήθειες… «Το καλοκαίρι δέχθηκα κλήση από τον Γιώργο Ράλλη να μιλήσουμε για την
«Καλαμάτα». Μου είπε "θέλω να αναλάβεις την ομάδα. Θα πάω σε προπονητή
ντόπιο" –τον ευχαριστώ και μακάρι από εδώ και στο εξής να εμπιστεύεται
προπονητές μεσσήνιους, καθώς υπάρχουν κι άλλοι και αξιόλογοι – "δεν με
ενδιαφέρει ο πρωταθλητισμός. Δεν θα βάλω πολλά χρήματα, διότι και δεν έχω και
δεν έχω διάθεση. Θέλω μια ομάδα αντάξια, να μείνει άνετα στην κατηγορία και
τίποτε άλλο…"»
Έτσι ο Κλάδης άρχισε να ψάχνει με τη βοήθεια λιγοστών φίλων
και κατ’ ουσίαν εξωδιοικητικών για να βρει παίκτες, λαμβάνοντας πολλές
αρνητικές απαντήσεις και βρισκόμενος μπροστά σε αρκετές κλειστές πόρτες! Κάπου
εκεί συνειδητοποιήσει πως το έργο που είχε αναλάβει δεν ήταν απλά να φτιάξει
μια ομάδα ποδοσφαιριστών, αλλά το «λαβωμένο» όνομα μιας ιστορικής ομάδας όπως η
«Μαύρη Θύελλα».
«Η ομάδα είχε 5
δελτία, μικρών και ελπιδοφόρων (Γκαρμοίρης, Νικολόπουλος, Βασιλόπουλος,
Κακαλής, Κουντάνης). Δεν μπορούσε όμως να στηριχθεί η ομάδα επάνω τους για να
κάνει μια καλή πορεία, διότι έπρεπε δουλέψουν και ανάλογα με την εξέλιξή τους
να μπαίνει στην ομάδα.
Μου έκανε λοιπόν το
σχεδιασμό: "Θέλω μπάτζετ οικονομικό, θέλω 6-7 παίκτες μεταξύ 18αδας και
εξέδρας και μικροί σε ηλικία, 6-7 παίκτες μεταξύ 18αδας και 11αδας, και 6-7
11αδατους" για να στηριχθεί πάνω τους η ομάδα και να γίνει αυτό που επιθυμούσε.
Ξεκινάω μόνος μου,
χωρίς κανένα παράγοντα κοντά μου!
Αυτό μου προξένησε
εντύπωση, αλλά αργότερα μου λύθηκε η απορία.
Που να πάνε; Ποια
πόρτα να βρουν ανοιχτή;
Που την προηγούμενη χρονιά
είχαν κοροϊδέψει τους πάντες!
Πρώτη μου δουλειά ήταν
με τον κ. Σκαφιδά (εκλέκτορα των μικτών ομάδων) και Μανώλη Θεοδώρου (πρόεδρο
του παλαιμάχων), στα γραφεία της ένωσης επί τρεις και πλέον ώρες να βρούμε τα
ταλέντα της Μεσσηνίας, τους λίγους μεγαλύτερους απ’ όλα τα φύλλα αγώνα όλων των
ομάδων του νομού. Καταλήξαμε ότι κάποια ταλέντα είχαν φύγει (σε Πανιώνιο κ.α.),
τα περισσότερα παιδιά όπως ο Τσιμικλής, Τουλάκος (τους οποίους ήθελα) είχαν
πάει σε άλλες ομάδες και αυτοί που υπολείπονταν δεν μπορούσα να βοηθήσουν την
Καλαμάτα, 3-4 πιτσιρικάδων στους οποίους χτύπησα τις πόρτες αλλά δυστυχώς δεν
ήθελαν τα σωματεία τους καμία συνεργασία με την «Καλαμάτα» για δικούς τους
λόγους!»
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η περίπτωση του πρώην παίκτη
της «Καλαμάτας» Παναγιώτη Νιφορόπουλου, ο οποίος ερωτώμενος από φιλάθλους στην
εξέδρα γιατί δεν παίζει στην ομάδα είπε: "Τι
λέτε ρε, να πεινάω ή να κοιμάμαι στα παγκάκια;"…
…«Ξεκινάω το «Γολγοθά»
μου με τρεις φίλους Μπάμπη Σταθόπουλο, Τάκη Νινιό και Βασίλη Μουζάκη. Λεφτά πολλά
δεν υπάρχουν… Με χρήματα δικά μας τηλέφωνα, βενζίνες σε όλη την Ελλάδα,
ξεκίνησα από Αχαΐα, Ηλεία, Φωκίδα, Αιτωλοακαρνανίας. Γνώστης της Δ΄ Εθνικής
γιατί κακά τα ψέματα η Γ΄ Εθνική είναι μια αναβαθμισμένη Δ΄, έκανα προτάσεις σε
ποδοσφαιριστές όπως ο Τσουκαλάς, Κυριαζόπουλος, Βατσής, Νικολόπουλος,
Μικελάτος, Δημητρίου κι άλλους πολλούς, που είναι τα καλύτερα ονόματα τούτη τη
στιγμή της Γ΄ Εθνικής.
Εικόνα αρνητική! Το τι
άκουσα δεν μας τιμά!
Διαπίστωσα ότι όχι
μόνο έπρεπε να φτιάξω μια ομάδα καλή, αλλά να περισώσω και το όνομα της ομάδας.
Αλλάζω «αγορά». Ξεκινά
από Κρήτη, Αθήνα, καταλήγω στη Μακεδονία και βρίσκω παίκτες καλούς με όνειρα
και φιλοδοξίες που είδαν την «Καλαμάτα» σαν ένα σταθμό να μεγαλουργήσουν και να
κάνουν το άνοιγμα να πετάξουν. Έπαιζαν για τη φανέλα!
Το νοιώσαμε από τη
πρώτη στιγμή, όταν έβλεπα τελειώνοντας το παιχνίδι τα παιδιά και οι φίλαθλοι να
γίνονται ένα. Είχαμε φτάσει σε ένα σημείο τις πρώτες αγωνιστικές να έχουμε
δεχθεί 1 γκολ, να έχουμε βάλει 5 και ο κόσμος να είναι ευχαριστημένος, να έχει
έρθει στο γήπεδο ενώ υπήρχε απογοήτευση! Έβλεπα μια εικόνα καλή…»
Οι περιπτώσεις Τσουλάκου και
Καλαντζή και το λάθος του Κλάδη
Χάρη σε γνωριμία του Κλάδη με τον πρόεδρο του Παναιτωλικού η
«Καλαμάτα» πήρε τους 20χρονους Διαμάντη και Καραλή (χωρίς απαίτηση επιστροφής)
οι οποίοι θα μπορούν να παραμείνουν για 5-6 χρόνια. Οδεύοντας προς Αγρίνιο με
τον Ράλλη είχαν τη συζήτηση του Τσουλάκου. Οι δυο άνδρες συμφώνησαν πως η
απόκτηση του θα ήταν μεγάλο ατού για την ομάδα κι ο Ράλλης έσπευσε να
επικοινωνήσει με τον Τσάκωνα ο οποίος τους ενημέρωσε πως ο παίκτης είχε κλείσει
στον Πάμισο. Η υπόθεση τελείωσε.
Μετά από λίγο καιρό στο τραπέζι έπεσε το όνομα του Καλαντζή.
Ο παίκτης είχε εκφράσει στον Ράλλη την επιθυμία να παίξει στην ομάδα, θέτοντας
όμως βέτο την απόκτηση και του Τσουλάκου.
Τότε μετά την αντίδραση και του Πάμισου, το θέμα αφέθηκε.
Μια δεύτερη αναφορά του Ράλλη στο θέμα Καλαντζή ήρθε λίγο
καιρό αργότερα. Ο Κλάδης αμέσως είπε το «ναι»… Η δουλειά όμως στράβωσε στο οικονομικό,
με τον παίκτη να ζητά αρχικά 15 και μετά 12 χιλιάδες ευρώ, χρήματα που δεν
μπόρεσε να διαθέσει τελικά ο Ράλλης…
«…και τον Τσουλάκο τον ήθελα και τον Καλαντζή! Η μια
μεταγραφή δεν μπόρεσε να γίνει λόγω του Παμίσου και η άλλη έγινε όπως σας τα
λέω… αυτή είναι όλη η αλήθεια!»
Ενώ έσπευσε να παραδεχθεί τη λάθος επιλογή του Ένιο
Κράστοβτσεφ.
«Όλοι οι
ποδοσφαιριστές ήταν επιλογή δική μου. Το μόνο μου λάθος ήταν η περίπτωση του
σέντερ φορ, ο οποίος πραγματικά είχε μεγάλο παλμαρέ, καλός παίκτης. Ο οποίος
είχε μεγάλο τραυματισμό, δεν τον ήξερα!
Πίστευα ότι σε 20 μέρες θα γίνει καλά, τράβηξε
δυο μήνες!
Δεν βοήθησε, πήρε
κάποια χρήματα! Ναι ήταν λάθος δικό μου!
Ίσως στο φόρτο μου
επάνω, τρέχοντας παντού, να μην το έψαξα καλά…»
Χωρίς διοίκηση…
ρεφενίζοντας μπάλες
Ο Κλάδης διαπίστωσε μεγάλο πρόβλημα στην οργάνωση ή πιο
σωστά την απουσία της! Δίχως παράγοντες στο πλευρό του στηρίχθηκε και γι’ αυτά
στους τρεις φίλους που έτρεχαν μαζί του για να παρέχουν στην ομάδα έστω και
ρεφενίζοντας
«Ρεφενίζοντας μπάλες.
Παράγοντες δεν υπήρχαν, ρεφενίζοντας να βρούμε φίλους φυσιοθεραπευτές να
βοηθήσουν οικονομικά. Προετοιμασία, ταλαιπωρία… μασέρ! Πάλι ρεφενίζοντας με
τους φίλους για μασέρ. Επί 3 μήνες η παρέα αυτή τάιζε τους ποδοσφαιριστές με
δικά της λεφτά που έβγαλαν τα γεύματα. Ο Νινιός είχε αναλάβει να πληρώνει το
ενοίκιο ενός ποδοσφαιριστή, ο Μουζάκης ενός άλλου. Πράγματα αναμφισβήτητα! Η
ομάδα όμως ήταν ομάδα…»
Ενώ η αυστηρή κριτική που δέχθηκε από άτομα που άρχισαν σιγά
σιγά να ξαναβρίσκουν το δρόμο προς την κερκίδα ήταν, όπως κατήγγειλε,
απίστευτη. «Εκεί που δεν υπήρχε κανένας,
άρχισαν κάποιοι να έρχονται δειλά δειλά στο γήπεδο! Άρχισαν από την πρώτη
στιγμή να μου κάνουν πόλεμο. Προπονητής από το 1970, δυόμιση δεκαετίες με
επιτυχίες, να θέλω να δω πράγματα ή να λειτουργώ όπως θέλουν αυτοί, με ποιον θα
κάνω φιλικό!
Η ομάδα κρίνεται την 3η
-4η αγωνιστική όπου πραγματικά έδειξε.
Άρχισαν να λένε ότι
εγώ δεν δουλεύω στο γήπεδο, ότι η ομάδα παίζει παλαιομοδίτικο σύστημα. Επειδή
εκ φύσεως μου, μου αρέσει αυτό που κάνω, το παρακολουθώ, η ομάδα έπαιζε 4-4-3-1,
και κάποιο διάστημα 4-4-2-1 για να κερδίσει το παιχνίδι. Συστήματα που
αγωνίζεται το 90% των ομάδων.»
Η «λάσπη» και
η στάση του Γιώργου Ράλλη
«Συνέχεια "λάσπη"…»
είπε φανερά ενοχλημένος ο Κώστας Κλάδης που στη συνέχεια αναφέρθηκε πικραμένος
στη στάση που κράτησε απέναντί του ο πρόεδρος της ομάδας Γιώργος Ράλλης,
Αυτό που προσωπικά φαίνεται να τον έθιξε περισσότερο απ’
όλα, δικαιολογώντας πως το επάγγελμα του προπονητή συνοδεύεται από κριτική και
τις περισσότερες φορές αυστηρή ή και αρνητική, ήταν η κριτική που του ασκούσε ο
ίδιος ο Ράλλης μετά το ματς με το Λουτράκι, φανερά επηρεασμένος από τον
περίγυρό του… Περίγυρος που όπως είπε δεν είχε φανεί πουθενά, ούτε οικονομικά,
την ώρα που ο ίδιος και η παρέα φίλων είχαν αναγκαστεί πολλές φορές να βάλουν
το χέρι στην τσέπη…
«Είδα έναν Ράλλη, μετά
το παιχνίδι με το Λουτράκι, να αρχίσει «τι ομάδα είναι αυτή;», «τι σύστημα
είναι αυτό», «γιατί παίζει εκείνος, κι όχι άλλος;»… Κατάλαβα πλέον ότι έπρεπε
να φύγω…
Νωρίτερα ένας ένας από
τους φίλους, με πρώτο τον Μπάμπη Σταθόπουλο που έτρεξε για φτιάξει, να πληρώσει
τα νερά, τα φώτα, έφευγε!
Μετά ο Δημήτρης
Χατζής, που αφιλοκερδώς κι αυτός έκανε αγώνα
και βοηθούσε με εκτός γηπέδου δουλειές, έφυγε!
Είχε φτάσει πλέον και η
ώρα μου να φύγω!
Να φύγω ύστερα από
πίεση; Εγώ έπρεπε να το κάνω…»
Στο ερώτημα γιατί δεν έφυγε νωρίτερα; «Πολλοί μου έλεγαν να μείνω, πολλοί που έλεγαν μείνε. Ως πολίτης της
Καλαμάτας, ως άνθρωπος που αγαπώ την "Μαύρη Θύελλα" έπρεπε να μείνω,
να παλέψω, να κερδίσω και μετά να φύγω.
Γιατί έφυγα και δεν
ανέχτηκα όλα αυτά; Ήταν συσσωρευμένα πάρα πολλά πράγματα! Τέσσερις μήνες έτρεχα
ανελλιπώς για την ομάδα, όχι μόνο ως προπονητής, ως παράγοντας! Χτύπαγα πόρτες
φίλων…
Δέχθηκα μεγάλη πίεση
με τον Παναρκαδικό! όταν την ομάδα την είδαν ότι είναι καλή… Τότε η ομάδα έκανε
ένα φιλικό το Σάββατο, ένα την Κυριακή και την Τρίτη πέρασε εργομετρικά και την
Παρασκευή χωρίς να με ρωτήσουν με το έτσι θέλω μου βάζουν παιχνίδι με τον
Παναρκαδικό!
Για όσους ξέρουν, όταν
η ομάδα είναι φορτωμένη (κι έρχεται και το πρωτάθλημα την άλλη Κυριακή) θέλει
χαλάρωση. Φυσικό και έχασε…
Εκεί, λοιπόν, αυτοί
που δεν υπήρχαν, που δεν έτρεξαν, που δεν χτύπησαν μια πόρτα, είπαν διώξε τον
Κλάδη! Στα αυτιά μου!
Για να φτιάξω αυτή την
ομάδα, υπέστη πολλά. Συσσωρεύτηκαν πολλά… ήθελαν κάποιοι να φύγω από την
«Καλαμάτα».
Υπήρχε ένας δάκτυλος
εγώ να φύγω από την «Καλαμάτα», τώρα εάν θα ερχόταν ο Μπίλης, αυτό δε το ξέρω!
Αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η έλλειψη στήριξης από τον
Ράλλη, αλλά και η άρνησή του να τιμωρήσει ποδοσφαιριστή για πειθαρχικό
παράπτωμα: «Όταν έναν άνθρωπο τον έχεις να
τρέχει σε όλα, δημιουργεί μια ομάδα με χιλιάδες προβλήματα και δεν τον
στηρίζεις, κι όταν η ομάδα «πηγαίνει», πρέπει να είσαι τυφλός!
Ο κόσμος στο γήπεδο,
τα παιδιά εδώ (σ. σ. φίλαθλοι) ένα "κουβάρι" με τους ποδοσφαιριστές,
η ομάδα βαθμολογικά πήγαινε καλά. Αγωνιστικά ένα γκολ είχε δεχθεί, πέντε είχε
βάλει. Στο παιχνίδι με τον Παναργειακό, παρότι δεν ήμασταν πολύ καλοί, εκείνη
την ομάδα έπρεπε να κερδίσουμε. Παρόλα αυτά ο κόσμος χειροκρότησε και ο κόσμος
μου είπε δεν πειράζει συνέχισε. Όλα αυτά μόνο ο Ράλλης δεν τα έβλεπε και δεν
ξέρω γιατί και δεν τον θεωρώ τυφλό ούτε χαζό, πανέξυπνος είναι!»
Αυτό που δεν αμφισβητεί για τον Ράλλη είναι η αγάπη του για
την ομάδα. Ίσως ο τρόπος του να μην είναι ο σωστός, θα ήταν όμως αγνώμον εάν
δεν αναγνώριζε την προσφορά του Γιώργου Ράλλη στην ομάδα!
«Επειδή τον Ράλλη τον
έζησα, δεν θα πω ότι δεν έχει δώσει λεφτά!
Δεν θα πω ότι δεν
αγαπάει την «Καλαμάτα»!
Ίσως την αγαπάει με
λάθος τρόπο.
Ίσως ακούει λάθος
ανθρώπους, που δεν ξέρω γιατί τους ακούει.
Εντύπωση προξένησε στον Κλάδη επίσης η πρόταση δια στόματος Βασίλη
Γεωργόπουλου για την πρόσληψη του Μπίλη.
Δεδομένης της ιστορίας και των ποδοσφαιρικών γνώσεων του κ.
Γεωργόπουλου, ο οποίος τυγχάνει να είναι ομοσπονδιακός προπονητής, η επιλογή
Μπίλη ήταν για τον Κώστα Κλάδη με απλά λόγια: λάθος!
Ένας λάθος όμως για το οποίος ο ίδιος θα έπρεπε άμεσα να
αναλάβει την ευθύνη να το διορθώσει!
«Δεν μπορώ να δεχθώ
ότι ο Βασίλης Γεωργόπουλος, ένα παιδί με ιστορία που έχει ξεκινήσει με την
«Καλαμάτα» έκανε το λάθος να στηρίζει αυτό τον προπονητή. Τον έφερε, καλά
έκανε. Από την πρώτη στιγμή έπρεπε να του πει "ώπα, πρόεδρε κάτι δεν πάει
καλά εδώ, πρέπει αυτός ο άνθρωπος να πάει στο καλό!".
Θεωρώ ότι πάνω απ’ όλα
είναι η «Μαύρη Θύελλα» και όχι ο εγωισμός μας. Εγώ αυτό έκανα και στη ζωή μου
πάνω από μένα την οικογένειά μου κι αυτό που υπηρετώ και ο Θεός με βοήθησε να
πάνε όλα καλά».
Η άφιξη του Μπίλη και
η «διάλυση» της ομάδας
Ευθύνες για την διάλυση της ομάδας, επέρριψε ο κ. Κλάδης
στον νέο προπονητή με «συνεργό» τον πρόεδρο. Μια ομάδα που ο ίδιος κλήθηκε να
φτιάξει με ένα πτωχό μπάτζετ, από μια περιορισμένη αγορά, γκρεμίστηκε από τον
Λεωνίδα Μπίλη για τον οποίο είπε: «Ζητάω
συγνώμη, δεν είναι συναδελφικό, αλλά τούτη τη στιγμή δεν είμαι προπονητής,
είμαι φίλαθλος της «Καλαμάτας», το μόνο που έκανε (σ.σ. ο Μπίλης) ήταν να μην
αφήσει τίποτε όρθιο!»
Τις πρώτες ημέρες μάλιστα, ζητήθηκε από τον Κλάδη να κατατοπίσει
τον Μπίλη για την ομάδα της "Καλαμάτας" εν όψει και Ερμιονίδας. Όπως
είπε ο κ. Κλάδης, ο αντικαταστάτης του θέλησε μοναχά να μάθει τα τεχνικά
χαρακτηριστικά των παικτών, μέσα από τα οποία ανέδειξε 11αδα απορρίπτοντας τις
όποιες προτάσεις του. «Το μόνο που μου είπε: "Στεναχωριέμαι που παίρνω μια ομάδα μοντέλο, στεναχωριέμαι που
παραιτήθηκες… Θέλω να μου πεις τα τεχνικά χαρακτηριστικά κάθε παίκτη. Δε με
ρώτησε πως παίζει ο κάθε παίκτης. Δηλαδή από τα τεχνικά χαρακτηριστικά θα
έβγαζε 11αδα!…"
Με ρώτησε ποιοι είναι
οι καλύτεροι παίκτες και του ξεχώρισα 2-3. Μεταξύ αυτών του ξεχώρισα τον
Τορεζάνι. Την άλλη μέρα ο Τορεζάνι ήταν εκτός 11αδας! Από κει και πέρα γιατί να
μιλήσω;
Για έναν Κερμενίδη που
τον ζητά όλη η Ελλάδα, που τον άφηνε εκτός 11αδας, τον έβαζε δεξί μπακ; Για τον
Ίλιεφ, που τον έβαλε χαφ, τον Καλαγκάνη από μοντέρνο μπακ τον έβαλε στόπερ.
Έκανε μια ομάδα ψυχολογικά ράκος, ποδοσφαιριστές να μη θέλουν να μείνουν στην
"Καλαμάτα", αποδυτήρια που με μένα ήταν "εκκλησία" και
δυστυχώς οι λασπολόγοι έλεγαν πως φταίνε τα αποδυτήρια… τώρα τα παιδιά να λένε "είναι
κρίμα που αυτή η ομάδα διαλύθηκε".
Έπαιρνε το Νινιό τον
έβγαζε στο 10΄. Με τον Παναρκαδικό τον έσωσε ο Θωμάς, ένας τεράστιος
τερματοφύλακας που αυτή τη στιγμή κάνει πρωτάθλημα εκεί που πήγε. Ένας
τερματοφύλακας που του έδωσε βαθμούς, που όλα τα παιδιά τον αγαπούσαν. Τον είπε
"χοντρό", "κοντός" ότι πρέπει να φύγει. Πράγματα αστεία…
Ένας άνθρωπος που
έπαιζε μοντέρνο ποδόσφαιρο και πήγε την ομάδα σε 3-5-2, αναλογικά στις 50
ομάδες μια άντε δυο να παίζουν.
Ένας άνθρωπος (σ.σ.
Μπίλης) που μετά έριξε τεράστια λάσπη. Ανεπίτρεπτο!
Μα ο Τσίρκοβιτς θα
έπαιρνε τον Ίλιεφ ποδοσφαιριστή;
Η Επισκοπή, ένα
σωματείο με ιστορία, θα έπαιρνε τον Λέγκα;
Όλα τα παιδιά που
πήγαν όλοι ση Γ΄ Εθνική. Θα τους έπαιρναν ομάδες
Εμείς είχαμε την ομάδα
και τη διαλύσαμε. Και φτάνουμε τώρα στο τελευταίο σημείο…
Δεν έφευγε ο άνθρωπος
πριν 15 μέρες να μείνουν κάποια παιδιά, να μπορέσει η ομάδα να σταθεί όρθια.
Πέρασε η λαίλαπα!
Τα ταλέντα; Τα σκόρπισε.
Εγώ έφερα εδώ παιδιά
να πετύχουν. Παιδιά που μόλις έφυγαν από εδώ, όλες οι ομάδες τα πήραν. Όλοι παίζουν
σε καλές ομάδες, Γ΄ Εθνική. Ταλέντα με 150-250 ευρώ το μήνα, οι μεσαίοι με 500
€ και 3-4 μεγάλα ονόματα με 1000 ευρώ που άλλες χρονιές ξεπερνούσαν τα 1500 €.
Ο Λίπι που θα ήταν για
πολλά χρόνια εδώ, πήγε Α΄ Εθνική Αλβανίας!»
Ενώ, κλείνοντας χρησιμοποίησε φράση του απερχόμενου κόουτς
που τότε είχε προκαλέσει εντύπωση σε πολύ κόσμο: «Να πω και κάτι άλλο: Δεν υπάρχει η ομάδα του Κλάδη, η ομάδα του Μπίλη,
ούτε η ομάδα του 2015, ούτε του 2016. Ούτε πέθανε!
Η «Καλαμάτα» ήταν
είναι και θα είναι η ομάδα του λαού, των απανταχού Μεσσηνίων!»
Έκκληση προς Δήμο Καλαμάτας
και Μεσσήνιους επιχειρηματίες
Μια «κραυγή» για βοήθεια προς τον Δήμο Καλαμάτας και τον
επιχειρηματικό κόσμο της Μεσσηνίας από τον Κώστα Κλάδη που ως γνήσιος φίλαθλος
της «Καλαμάτας», κρούει κώδωνα ανάγκης και κινδύνου για τον «ποδοσφαιρικό
πολιτισμό»!
Με αφορμή το πλεόνασμα που διαθέτει ο Δήμος Καλαμάτας της
τάξεως των 10.500.000. ευρώ ο Κλάδης, ως συνταξιούχος του οικονομικού τμήματος
του Δήμου, χαρακτήρισε εφικτή μια μικρή οικονομική ενίσχυση (έως και 50.000
ευρώ) στην ομάδα της «Καλαμάτας» (προτείνοντας και την είσοδο και επιτηρητών) αλλά
προς τα τοπικά σωματεία που παράγουν σπουδαίο έργο για τη νεολαία: «Τα παλιά τα χρόνια ο αείμνηστος
Κουτουμάνος, δήμαρχος Καλαμάτας, είχε βγάλει ένα ποσό σε κάθε λογαριασμό (3, 5
λεπτά), για την ομάδα της «Καλαμάτας». Τώρα λοιπόν που τα χαράτσια είναι πολλά,
απ’ αυτές τις εισπράξεις δεν είναι τίποτα να δώσει στην Καλαμάτα 80 χιλιάδες
για ξεκίνημα.
Εάν δεν είναι η
«Καλαμάτα» πολιτιστικό γεγονός, με ιστορία, που έχει μεγαλώσει γενεές, μας έχει
γεμίσει τόση δόξα, τι είναι;
Παρά τη θυμούνται μόνο
στις εκλογές!
Να βοηθήσει και τα
τοπικά σωματεία (αυτό είναι άλλο κεφάλαιο), κι αυτά παράγουν έργο. Να φτιάξει
ένα γήπεδο!»
Έκκληση απηύθυνε ο κ. Κλάδης και προς τον επιχειρηματικό
κόσμο «Κάνω έκκληση. Δεν μπορεί να μην
υπάρχουν 5-10 επιχειρηματίες που να μην μπορούν να βάλουν 10-20 χιλιάδες όλο το
χρόνο, όλοι μαζί να βοηθήσουμε αυτή την ομάδα.»
Αναφερόμενος επίσης στην μεγάλη καπνοβιομηχανία «Καρέλια», με
αφορμή και την παρουσία στις κερκίδες του «Στ. Παπαδόπουλος», του Ανδρέα
Καρέλια μετά του υιού του, για στήριξη και οικονομική στην ομάδα: «Κάνω έκκληση και στην οικογένεια Καρέλια. Μια
οικογένεια που οφείλουμε πολλοί και πολλά ως Μεσσήνιοι. Μια οικογένεια που
πραγματικά έχει μεγαλώσει οικογένειες, να βοηθήσει στο ελάχιστο, να σταθεί
δίπλα στη «Μαύρη Θύελλα» τώρα που την έχει τόσο ανάγκη και που βρίσκεται (σ.σ.
κ. Ανδρέας Καρέλιας) μαζί με το παιδί του δίπλα στην «Μαύρη Θύελλα» και αυτό
είναι συγκινητικό.»
Κι αν μια τέτοια βοήθεια δοθεί, τότε ποιος είναι ο
κατάλληλος για την διαχειριστεί. Σε αυτό απέφυγε να απαντήσει λέγοντας πως: «Δεν πρέπει να πούμε ποιος θα την
διαχειριστεί.
Πρέπει να βρούμε
λύσεις!!!
Λύσεις που μπορούν να
δώσουν η δημοτική αρχή, οι δημοτικοί άρχοντες, κάποιοι άνθρωποι που μπορούν να
σταθούν κάπως οικονομικά.
Είναι αδιανόητο η
ομάδα να πέσει στην Α΄ Τοπική. Και δεν είναι εύκολο να ξαναγυρίσει, μη το
νομίζετε(!) για να διεκδικήσει αυτό που ήταν!», είπε και κλείνοντας τόνισε:
«Η εποχή που ο ένας τους έφτιαχνε όλους
πέρασε… τώρα οι πολλοί φτιάνουν τον ένα. Όλοι πρέπει να σκύψουμε πάνω από την "Καλαμάτα".»
Ερωτηθείς για τα οικονομικά προβλήματα και τυχόν ασυνέπεια
της διοίκησης Ράλλη προς τους ποδοσφαιριστές, ο κ. Κλάδης αναφέρθηκε στο
διάστημα που ο ίδιος βρισκόταν στην ομάδα: «Στο
διάστημα που ήμουνα δεν ήταν στο 100% πληρωμένοι. Προσπαθούμε όμως ο Ράλλης να
τα λύσει τα προβλήματα αυτά. Αυτό όμως συμβαίνει σε όλες τις ομάδες της
Ελλάδος. Να μην είμαστε άδικοι. Αλλού ήταν τα προβλήματα. Στα λειτουργικά… γι’
αυτό και λέω πως πρέπει να αφήσουμε το νέο προπονητή ήσυχο να δουλέψει!»
Τι γίνεται από δω και πέρα σε ηγετικό επίπεδο ο κ. Κλάδης
είπε: «Πρέπει η ηγεσία να αποφύγει τα
λάθη της και όλοι μαζί να βοηθήσουμε», ενώ στο φλέγον ερώτημα εάν τελικά η
ομάδα προλαβαίνει να σωθεί, απήντησε ως εξής: «Ναι, αλλά θέλει μεγάλο αγώνα. Οπωσδήποτε να παρθούν 5 παίκτες –
διαφοράς, κι επαναλαμβάνω τα παιδιά (σ.σ. οι φίλαθλοι) να είναι κοντά στην
ομάδα…»
«Αφήστε τον Καλογιαννίδη
ήσυχο να δουλέψει»
Πριν μιλήσει για οτιδήποτε …στενάχωρο, ο Κώστας Κλάδης
ζήτησε απ’ όλο τον κόσμο να αφήσει ανενόχλητο το νέο προπονητή της ομάδας,
Κώστα Καλογιαννίδη - ο οποίος θυμίζουμε πως τη σεζόν 2000 -2001 είχε υπηρετήσει
την «Καλαμάτα» ως ποδοσφαιριστής - να κάνει τη δουλειά του. Να του επιτρέψουν
να δουλέψει απερίσπαστος ώστε να βγάλει την ομάδα από το τέλμα στο οποίο
περιήλθε σε διάστημα μόλις δυο μηνών!
«Να αφήσετε τον
συνάδελφο, τον αξιοπρεπέστατο Κώστα Καλογιαννίδη, έναν προπονητή με ήθος, έναν
προπονητή που πραγματικά είναι αντάξιος της ιστορίας της «Καλαμάτας», χωρίς
παρενοχλήσεις, χωρίς τρικλοποδιές, για να μπορέσει να πετύχει το πραγματικά δύσκολο
έργο του, να βγάλει την ομάδα από το τέλμα. Είναι ένα δύσκολο έργο, γιατί η
ομάδα είναι σε δεινή θέση. Δυστυχώς μέσα σε ένα δίμηνο διαλύθηκε παντελώς και
σε αυτό έπαιξαν πολλά και πολλοί ρόλο!
Πλέον πρέπει να
σταθούμε δίπλα του και δίπλα στην ομάδα μας με αγάπη και ομόνοια. Δεν έχει
καμία διάθεση αυτή η συνέντευξη να θίξει την ομάδα και να προσβάλει αυτούς που
θέλουν να την βοηθήσουν από δω και μπρος, παρά να συστρατευθούμε όλοι δίπλα
της.»
Απευθυνόμενος ξανά στους φιλάθλους ζήτησε ξανά να σταθούν
δίπλα στην ομάδα και στο νέο προπονητή, επισημαίνοντας πως αυτή την ώρα η
«Μαύρη Θύελλα» τους χρειάζεται περισσότερο…
Σίσσυ Τριάντου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου