Η ΦΩΝΗ των φιλάθλων

Δεν είστε ικανοί. Αποτύχατε!

Τι άλλο κακό πρέπει να γίνει για να καταλάβει η παρέα ότι δεν υπάρχει πάτος στο πηγάδι της μιζέριας, του λαϊκισμού και των λαθών.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα. Η μη ικανότητα στο τέλος της περιόδου (11-12) λόγω λαθών, αδιαφορίας, έλλειψης οράματος να οδηγηθεί η ομάδα στα μπαράζ, ακολούθησε η τραγική περίοδος (12-13) με την κατάντια της τελευταία θέσης και την επίκληση της βοήθειας… του Θεού.

Το κερασάκι στην τούρτα για την παρέα των εποχούμενων «Χάρι Πότερ» ήταν την φετινή χρονιά που κατορθώσαμε να κάνουμε άγνωστες – αλλά μεγάλες σε ψυχή, οργάνωση, όραμα – ομάδες «Μπαρτσελώνα» και διάφορους παράγοντες, παίκτες, ηγεμονίσκους που είχαν «χάσει» το δρόμο τους ανώτερούς μας. Μια χαρά!!! Η παρέα συνεχίζει εκφράζοντας την ανησυχία της για το «ενδιαφέρον» που περιμένει και αφού μαζεύει όλη την Μαυρηθυελλοφροσύνη της πόλης καλεί να παρουσιαστεί όποιος αγαπάει την ομάδα να «βοηθήσει»! Να βοηθήσει… που; Να χάνει βαθμούς στα χαρτιά, στην αδιαφάνεια, στην έλλειψη προγραμματισμού, στις αποτυχημένες μεταγραφές παικτών και προπονητών, στις εμμονές, στην ανάγκη να προσπαθεί μέχρι το τέλος!! Η συνέχεια της παρακμής είναι  το χειρότερο κακό για την ομάδα και όταν στερεύουν οι ιδέες και το όραμα επιστρατεύονται  «αναμασημένες τροφές» με κορώνες «χαζής» δομής για να δείξουν ότι αγαπάνε και αντέχουν για το καλό της ομάδος χωρίς να καταλάβει η παρέα ότι συμβαίνει τα τρία τελευταία χρόνια είναι  ένα μεγάλο θέμα για (ψυχ)ανάλυση. Επειδή κανένας τομέας της ομάδας δεν λειτουργεί σωστά και τίποτα δεν αφήνει μια αχτίδα ελπίδας ούτε βέβαια η φαρσοκωμωδία της β΄ εθνικής – με όλα τα πιπεράτα που ακούστηκαν – το καλύτερο για την ομάδα μας με των μεγατόνων όνομα «ΠΣ Η ΚΑΛΑΜΑΤΑ» και την πολύ, πολύ βαριά φανέλα είναι να την αφήσετε να αναπνεύσει. Ανοίχτε την «ζεστή» αγκαλιά σας να πετάξει, να ονειρευτεί, να ηρεμήσει, να οραματισθεί και χαλαρή να βρει το δρόμο της, το όραμά της.

Βαγγέλης Παπαμικρούλης